Hangga’t sinasariwa ang kapighatian, anumang libangan
para makalimot ay
lalong mahapdi.
Kahapon ay may nakilala ako, na isa nating
kababayan. Sa kanyang mga ikinikilos, nagpapahiwatig ito ng panggigipuspos, pag-aalinlangan sa takbo ng buhay, at hinahanap
ang sarili. Maraming bagay ang lubhang bumabalisa sa kanya; una na rito ang
pagpapatiwakal ng kanyang bunsong anak sa gulang na dalawampu’t dalawa, at kung
saan na tamang direksiyon dapat na maibaling ang panahon nilang mag-asawa. Sa loob
ng tatlong taon, halos paglilibang at pagtakas sa katotohanan ang naging aliwan
nila. Maraming mga katanungan ang hindi niya malirip at magawang masagot. Laging
nababagabag at sinisisi ang sarili kung bakit naganap ang mahapding yugto na
ito sa kanyang pamilya.
Sa gulang na limampung taon, pilit niyang tinutuklas ang kanyang ispiritwal na pagkakakilanlan. Masidhing nililimi kung ano ang
tanging layunin o direksiyong tinutungo ng kanyang buhay, ano ang nais niyang
magawa, anong uri ng pagkatao ang magaganap sa kanya, at kung papaano maiibsan ang kapighatiang nararanasan
nilang mag-asawa.
Nabanggit ko tuloy sa kanya ito: Kapag yumao
na ang iyong ama at ina, ang taguri sa iyo ay ulila. Kung namatayan ka naman ng
asawa, ang taguri sa iyo ay balo. Ngunit kapag namatayan ka ng anak; walang
sapat na taguri ito, sa dahilang buhay ka pa at ang nadarama mo ay ang nawala na malaking bahagi sa iyong pagkatao. May napilas sa iyong puso at patuloy na
nagna-naknak, nagdurugo at kailanma’y hindi na malulunasan pa. Hindi na mababalikan
pa ito at mananatiling isang alaala na lamang.
Samu’t-saring pananaw ang nagsalimbayan sa
aking isipan, kung papaano niya maiibsan ang dalamhati na kanyang nararanasan
sa tuwina. Dahil hindi ko naranasan ang naganap sa kanyang pamilya, ang
nabanggit ko na lamang ay kung talagang nais niya lumikha at makaranas ng
pagbabago sa kanilang buhay—magawang harapin ang katotohanan at tunay na
mahalaga. Ito ay kung papaano, “Mahalin ang Buhay, Gumawa ng Kabutihan, at Mahusay
na Mamuhay.”
Ano ang kahulugan ng Dalamhati?
Matinding
kapighatian, kalungkutan o paghihinagpis sa pagyao ng mahal sa buhay o bagay na
pinakamamahal. Dahil sa pagkawala, patuloy ang panggigipuspos at kapanglawan.
Kaunti lamang na pighati ang
nalilikha ng mga bagay na hindi natin maiiwasan at wala tayong kontrol. At ang
karamihan ng kapighatian ay tayo ang lumilikha nang walang paglilimi at tunay
na pagharap sa katotohanan. Kundi ang aliwin at ibilanggo lamang ang ating mga sarili sa
patuloy na mga hinagpis at mga panaghoy.
Patuloy pa bang aliwan mo ang maging alipin ng nakaraan at mga bangungot nito?
Patuloy pa bang aliwan mo ang maging alipin ng nakaraan at mga bangungot nito?
Jesse Guevara
Lungsod ng Balanga, Bataan
No comments:
Post a Comment