Nasaan nga ba ang Diyos?

“Ano ka ba Teryo, nagdarasal ka na naman?” Ang bunghalit ni Teban sa kanyang kaibigan nang madatnan niya itong nakaupo sa tabi ng bintana, nakapikit at may inuusal.

“Aba’y tigilan mo na iyan, wala kang mapapala sa puro dasal kung kulang ka naman sa gawa!” ang patutsada pa ni Teban kay Gorio na nakakunòt ang noo.

   Madalas kong naririnig ito. Minsan ay may nagtanong sa akin, “Sino ba ang Diyos? Papaano ba ito masusumpungan? Nasaan nga ba siya?”

Narito ang sarili kong paniniwala tungkol dito:

   Ang buhay ko ay isang milagro. Nakagisnan ko na lamang na buhay ako at may katawang nagagamit. Mula pa noong pagkabata hanggang sa gulang kong ito, marami ng mga bagay ang naganap nang dahil sa akin, isa na rito ang aking pamilya. Kung hindi ako nilikha at lumitaw sa mundong ito, papaano sila magsisilitaw din?

  Ang lahat ng nakikita ko ay nagmumula sa akin. Kung wala ako, hindi ko makikita ang mga bagay na nasa harapan ko. At para ko maintindihan at maunawaan ang mga bagay na ito, kailangang halungkatin ko kung ano ang nasa kaisipan ko tungkol dito. Hindi ko malalasahan kung hinog o bubot ang bayabas, kung wala akong panlasa na matamis at mapaklà. Hindi ko masasabi na pandak o mataas ka, kung wala akong paghahambing na nasa aking isipan. Lahat ng bagay, may buhay man o walang buhay ay nagsisimula lahat sa kataga. Kung walang kataga, wala kang mababanggit. Kung wala akong iniisip, o isipan tungkol dito wala akong maipapahayag.

   Hindi basta sumulpot o sumingaw ang mga bagay, kasama pati tayo. May pinagmulan ang lahat. Kapag may naganap, may dahilan at resulta ito. Sa ating buhay at mga karanasan, hindi basta lumitaw ang relò o selpon na suot o hawak mo. May gumawa nito. Ang ating katawan, naisin man natin o hindi, kusa itong bumubuhay. Lahat ng mga organ na narito ay may kanya-kanyang tungkulin para manatili tayong nabubuhay.

   Isa ding milagro, kung bakit nagagawa kong mag-isip. May kalayaan akong pumili at piliin kung ano ang makakabuti para sa akin. Sino kaya ang nagpapadala sa akin ng mga naiisip ko?, Sapagkat kapag ako ay nagsusulat o nagsasalita, kusang lumilitaw ang mga kataga, Saan kaya nanggagaling ang mga ito? At sino ang nagpapadala sa akin? Sino ang nagpapaisip sa akin na gumawa ng mabuti sa aking kapwa, at sino naman ang nagpapaisip sa akin na gumawa ng masama sa aking kapwa? Hindi ba parehong nangagagaling ito mismo sa ating kaisipan? Kung ano ang ating iniisip, ito ang ating gagawin. Nagpasiya na ako, doon ako lalagi sa mabubuting gawa, at hindi masyadong matrapik dito.

   May nabasa ako, at ito ang pahayag, “Ang Diyos ay nasa lahat ng dakó, kahit saanman, kaninuman, at kailanman ay naroon siya. Hindi ka iiwanan.” Ito ay tahasang totoo, sapagkat naranasan ko at napatunayan ko.

Ilan lamang ito sa mga nabasa ko:

Lukas 17:21 

Ang Kaharian ng Diyos ay nasa kaibuturan mo.

Juan 10:34 

Kayo ay mga Diyos.

1 Corinto 3:16 

Ikaw ay templo ng Diyos, at ang ispiritu ng Diyos ay naninirahan sa kaibuturan mo

At ang tagubilin:

Mark 11:24

Anumang mga bagay na ninanasâ mo, paniwalaan na ito ay natanggap mo na, at ito ay magiging sa iyo.