Katulad ng kandila na hindi sisindi kung walang apoy,
ang tao ay hindi matitiwasay kung walang buhay na ispirituwal.
Isang makabuluhang ideya lamang ang kailangan upang baguhin ang pananaw. Isang katalusan, sa daloy ng talakayan, usapan, o paliwanagan, na magta-transporma sa takbo ng iyong iniisip, gagawin, at paiiralin sa buhay. Isang pirasong katalusan ng mahalagang bagay na sumasanib sa iyong diwa - na mangingibabaw at tatanglaw sa buong pagkatao mo: Ang iyong Ispirito.
Linggo ng umaga, nakagawian na namin ang magsimba sa bahay, nang ikuwento ito ng aking maybahay. Habang inaayos ang sopa na uupuan at binubuksan ang bibliya, ay sinasalitan niya ng mga pagsasalaysay tungkol sa Ispirito. Iniabot ko sa kanya ang notebook na pagsusulatan niya ng mga maririnig sa mga pastor (apat na istasyon ito sa telebisyon), patuloy pa rin ang kanyang pagpapahayag. Upang huwag kong malimutan ay mabilis kong isinulat ang mga ito sa papel. Kapag may naririnig naman siyang makabuluhan at naiibigan, ay isinusulat niya kaagad ito.Tulad ng lagi niyang ipinagbibilin, “Magsulat nang hindi malimutan, at ang pagka-ulyanin ay hindi ka pasukin.”
Narito ang buod ng salaysay niya;
Ang Ispirito ng Iyong Sarili
Linggo ng umaga, nakagawian na namin ang magsimba sa bahay, nang ikuwento ito ng aking maybahay. Habang inaayos ang sopa na uupuan at binubuksan ang bibliya, ay sinasalitan niya ng mga pagsasalaysay tungkol sa Ispirito. Iniabot ko sa kanya ang notebook na pagsusulatan niya ng mga maririnig sa mga pastor (apat na istasyon ito sa telebisyon), patuloy pa rin ang kanyang pagpapahayag. Upang huwag kong malimutan ay mabilis kong isinulat ang mga ito sa papel. Kapag may naririnig naman siyang makabuluhan at naiibigan, ay isinusulat niya kaagad ito.Tulad ng lagi niyang ipinagbibilin, “Magsulat nang hindi malimutan, at ang pagka-ulyanin ay hindi ka pasukin.”
Narito ang buod ng salaysay niya;
Ang Ispirito ng Iyong Sarili
Sa lahat ng bawa’t bagay siya ang Ispirito na nasa
kaloob-looban mo.
Siya ang kaibuturan, siya ang iyong supremong Ispirito,
na namamahay sa iyong sarili.
Wala ng hihigit pa sa kanya, siya ang iyong kataas-taasang
kaganapan.”
“Siya ang iyong KAISIPAN.
Siya ang iyong KAMALAYAN.
Siya ang iyong KABATIRAN.
Siya ang iyong KATOTOHANAN.
Siya ang iyong KALIGAYAHAN.
Siya ang iyong KAPAYAPAAN.
. . .at kung pagsasamahing lahat ang mga ito;
Siya ang lumilikha ng nakatakdang KALUWALHATIAN ng iyong sarili.”
“Ikaw ang lahat ng
mga ito, Pilian,
IKAW ang ISPIRITO
mo!”
“Kung maaari
lamang, aking Ama,
ipaalam mo sa aking higit pa
Kung SINO ang
ISPIRITO
na ito na nasa akin.”
“Nais kong ituwid ang
anumang aking naiisip.
Nais kong namamalayan ang bawa’t sandali.
Kailangang mabatid
ko ang nararapat para sa akin.
Makita ang makatotohanan,
sa mga bagay at pangyayari.
Upang malasap ko at
maging maligaya.
Manatiling mapayapa sa tuwina at tinatamasa ang lahat.
Oh,
aking Ama, tulungan mo po akong wagas na masumpungan ang aking
nakatakdang kaganapan. Nais kong maranasan ang KALUWALHATIAN na ito!
”
“Oo, aking
minamahal na anak, gagawin ko,” ang bigkas ni Bathala.
Unawain mong lahat
ang aking ipapahayag na aking kalooban sa iyo.”
“Putulin mo ang
isang ugat ng punong-kahoy at ito’y magkakatas.
Subalit patuloy
itong nabubuhay. Tabasin mo naman ang tuktok ng punong ito;
ito ay magkakatas din,
subalit mabubuhay. Tulad ng ating dumadaloy na dugo ay pipiliting ampatin. Ang Ispirito ay ang buhay na sinusupurtahan ang puno, na
nananatiling matibay at matatag. Tinatamasa nito ang mga nakapag-bibigay buhay
na kanyang natatanggap mula sa Ispirito. Kung wala na ang Ispiritong ito sa
puno, mamamatay na ang puno.”
“Kung ang isang dahon sa sanga ng puno ay napigtal
kahit saglit, ito ay malalanta.
Kung ang isang
sanga naman ng puno ay nabali at natanggal, ang sangang ito man ay malalanta.
Alisin ang lahat ng
mga dahon ng puno, at ang buong puno na ito ay mamamatay.
Ang katotohanan,
mahal kong anak, kapag ang kamatayan ay dumating at ang Ispirito ay lumisan na mula sa katawan, ang katawan
ay mamamatay.
Subalit ang Ispirito
ay hindi mamamatay o kailanman maglalaho.”
“Walang bagay na
hindi nanggaling sa kanya.
Sa lahat ng bawa’t
bagay siya ang kaibuturan ng iyong sarili.
Siya ang wagas na KATOTOHANAN; siya ang supremong Ispirito mo.
Ikaw ang Ispirito
na nasa katawan mo, Pilian,
ikaw siya.”
“Hindi ikaw nasa
mundong ito para hanapin ang Ispiritong ito. Ikaw ay isang Ispirito na nasa
iyong sasakyang katawan na ginagamit sa paglalakbay upang gampanan mo ang iyong
KALUWALHATIAN.”
“Oh, aking iniibig
na Ama, bigkasin at ipaalam mo pa nang higit ang tungkol sa Ispirito ko.”
“Oo, aking iniirog
na anak, ipaa-alam ko,” ang pangako ni Bathala.
“Dalhan mo ako ng hinog
na bungang mangga.”
“Narito na po ang bungang
mangga, aking mahal na Ama.”
“Biyakin mo ito, at
ano ang iyong nakikita?”
“Kulay dilaw na
kalamnan at magaspang na buto lamang po, at wala ng iba pa.”
“Amuyin mo,” ang utos ni Bathala.
“Mabango, may halimuyak po na nakakasiya,” ang wika ni Pilian,
“tila masarap na po ang pagka-hinog nito.”
“Tikman mo,” ang tugon ng Ama.
“Malinamnam po at nais ko
nang kainin,” nagagalak na bigkas ni Pilian.
“Ang amoy na iyong
nalanghap ay hindi mo nakikita, mahal kong anak.
Ang linamnam na
iyong nalasap, ay hindi mo mahahawakan.
Ang lahat ng mga
ito’y nanggaling sa iyong Ispirito. Ang linamnam nito ay dati ng nasa iyo, wala
sa mangga. Nalalasap mo lamang ito kapag may kinain ka at nalasahan ito, at napukaw
mo ang panlasa na nakalaan para dito.”
“Kung nais mo pa ng mangga; Siya, na Ispirito
mong ito ang nagpapaisip sa iyo. Kung hilaw ang bungang mangga, mangangasim ka,
at kung hinog naman ito, pinatatakam
ka. Walang kinalaman ang mangga sa nangyayaring panlasa mo."
“Walang bagay na
hindi nanggaling sa Ispirito mo.
. . . at ang butong
natira ay may buhay, lilikha siya ng isang punong mangga na magbibigay ng
marami pang mga bungang mangga.
Ang ispiritong ito
ang katotohanan, siya ang supremong Ispirito mo na nagaganap sa iyo.
Napapatunayang lahat ang mga ito. Kapag wala na sa iyo ang Ispirito na ito,
magdidilim ang iyong paningin, mawawalan ka ng malay, at kung hindi ito
makakabalik sa iyong ulirat ay mamamatay ang iyong katawan.”
“Ikaw ito, Pilian, ikaw mismo ang iyong sariling Ispirito.
“Nasa iyong kaibuturan, sa iyong utak, naglalagi
ang Ispirito na ito, at may nagpapadala ng mga mensahe para dito. Ito ang
kailangan mong alamin upang maunawaan ito,” ang pahayag ni Bathala. “tulad ng nakikita mo sa telebisyon, nasa iyong
kapasiyahan lamang kung aling istasyon ang nais mong mapanood. Ang utak mo ang antenna,
at may nagpapadala ng mga panoorin at inpormasyon para dito. Kung may sarili kang mapagmasid
at sumasagap na Ispirito, mayroon higit na makapangyarihan na tinatanggap ito; at
ito ang Dakilang
Ispirito. Alam mo ba ito, ha,
Pilian?
“Sige na aking minamahal
na Ama, dagdagan mo pa ang aking nalalaman upang higit kong makilala ang aking
Ispirito na nakapangyayari sa aking sarili.” Ang pagsusumamo ni Pilian.
“Oh, aking
sinisintang anak, hindi mo na kailangan pang pakiusapan ako. Gisingin mo lamang
ang iyong sarili sa tuwina at ang Ispiritong ito, na nasa iyo ay magpapakilala.
Matagal nang nakakubli sa puso mo ito, laging kumakatok na pagbuksan mo upang
makawala. Bumubulong, nagpapaala-ala, kusang nakikialam sa iyong mga
kapasiyahan. Kapag nakatulog ka, ay humihingi Siya ng atensiyon mo sa iyong mga
panag-inip. At kung minsan kapag nagagalit ito sa iyong pagwawalang bahala sa
kanya, binibigyan ka ng mga bangungot.”
“Sa iyong mga
pagdarasal, inaakala mong hindi ka sinasagot niya. Hindi niya maaaring gawin
ito para sa iyo, sa dahilang Ikaw at
ang Ispirito
mo ay IISA. Kaya nga, bilang kasagutan ay kinakausap ka niya sa mga problema, mga
bagabag, mga paghamon at mga pagkalito na nangyayari sa iyo. Inihahalang ang
mga ito sa iyong daraanan, upang gisingin ka. Hinahamon ang iyong kakayahan na
makilala mo Siya. Kasama na rito ang mga panag-inip at mga bangungot na kanyang
mga kasagutan sa iyong mga dasal na ito.”
“Hindi Niya ito
ipinagkakaloob sa iyo nang hindi mo makakaya. Hindi ka pa ipinapanganak, talos
na Niya ang lahat ng iyong mga angking katangian at mga kakayahan. Siya ang may
likha nitong lahat. Itinakda na Niya ang iyong KALUWALHATIAN. Nasa iyo lamang kapasiyahan upang ito ay
mapasaiyo. Walang imposibleng bagay sa Kanya. Humiling ka at ikaw ay bibigyan,
kumatok ka, at ikaw ay pagbubuksan. Sa kanyang mansiyon ay maraming pintuan at
napakaraming silid. Nakasulat ito.”
“Magpatuloy pa kayo, aking ama, lalo po akong
nasasabik na lubusan kong makilala ang aking Ispirito,” ang masiglang pakiusap
ni Pilian.
“Dalhan mo ako ng
isang dakot na asin, aking mahal na anak,” ang utos ni Bathala, “magdala ka na
rin ng isang palangganang tubig.”
“Narito na po ang
asin at ang palangganang may tubig.”
“Ano ang nakikita
mo sa tubig, Pilian?
“Wala po akong
nakikita,” ang may pagtatakang sagot ng anak, “wala pong kulay ang tubig.”
“Ibuhos mo ang asin
sa palangganang may tubig,” ang utos ng ama, “haluin mong mabuti.”
“Nahalo ko na po.”
“May nakikita ka pa
ba? Ang tanong ni Bathala.
“Ganoon pa rin po,
malinaw pa rin at walang kulay po ang tubig,” ang hindi mawaring sagot ni
Pilian sa ipinagagawa ng Ama.
“Ngayon naman ay
tikman mo ang tubig sa may gilid ng palanggana na ito,” ang utos ng Ama, “ano ang nalasahan mo?”
“Maalat po.”
“Dito ka naman
sumipsip sa bandang ito ng tubig,” ang sumunod na utos, “ano ang nalasahan mo?
“Ganoon din po,”
ang tugon ni Pilian, “maalat pa rin ang tubig.”
“Doon naman sa
gitna ng tubig, lasahan mo,” ang muling utos ng ama, “ano ang lasa?”
“Walang pagbabago,”
ang paliwanag ni Pilian, ”sadyang maalat
ang tubig na ito kahit saan mang panig ako tumikim, aking mahal na Ama.”
“Kaya nga, aking
mahal na anak, lahat ng bagay na hindi mo nakikita ay nariyan lamang sa iyo.
Tulad ng hangin, hindi mo ito nakikita, ngunit labas-masok sa katawan mo.
Binubuhay ka nito sa buong buhay mo. Lahat ng mga bagay na hindi mo nakikita
ang siyang pinakamahalaga at nangingibabaw na katotohanan sa lahat. Tulad ng
pag-ibig, pagmamalasakit, pang-unawa, pag-asa, pagmamahal, atbp. At upang ang
mga ito ay iyong makuha, ay kailangan mo munang maibigay. Hindi mo maibibigay ang
mga bagay na wala sa iyo.”
“Sa lahat ng mga
bagay, mga pangyayari, mga pagkakataon, ay naroon ang mga ito. Siya ang asin ng tubig; Siya ang hangin ng buhay. Anuman ang iyong
ginagawa, pakikipag-relasyon, pinapangarap, at tinatalunton sa iyong buhay, ang
Isipiritong ito ang nagpapakilala ng lahat ng mga ito para sa iyong tunay na
kaganapan.”
“Walang bagay na
hindi nagmula sa kanya.
Sa lahat ng bawa’t
bagay na iyong maiisip, mamamalayan, mababatid, mapatotohanan, magpapaligaya, at
magpapayapa; ang lahat ng mga ito ay ang KALUWALHATIAN ng iyong Ispiritong tinataglay.”
“Siya ang iyong KATOTOHANAN, siya ang iyong supremong Ispirito.
“Ang pinakamahalaga
sa lahat upang wagas na mapasaiyo ito, may isang sekreto na karamihan sa atin
ay ipinagwawalang bahala at laging kinakalimutan. Ito ang susi, ang ituon ang
ating mga sariling Ispirito sa Pinakamakapangyarihan
sa Lahat, ang Dakilang Ispirito na pumapatnubay at bumubuhay sa ating mga sariling Ispirito. Siya lamang ang higit na nakapangyayari at
nakakaalam ng lahat.”
“At alam mo ba,
mahal kong Pilian, ikaw, ang iyong Ispirito at Dakilang Ispirito na ito ay IISA? Nauunawaan
mo ba na ang Ama, ang anak, at ang Banal na Ispirito ay IISA?
Alam mo rin ba na
kapag pinagsanib mo o pinag-isa, ang iyong Isip, Katawan, at Ispirito ay
magkakaroon ka ng Kaluluwa? Ito ang nagpapakilos sa iyo.”
"Mula sa kamangmangan, matiyagang pagsasanay, masikhay na pagtuon nang walang anumang pagkagambala, unti-unti ang iyong isip, katawan, at Banal na Ispirito ay magsasanib at mabubuo ito na maging eksperto ka sa ginagawa mo. Mayroon ka ng kaluluwa para dito. Napansin mo ba na bago ka makasulat ng iyong pangalan ay binubuno mo ang lapis? Ngayon, kahit na nakapikit ka ay makakaya mong maisulat ito. Dahil nagising mo ang iyong kaluluwa para dito."
“Aking minamahal na
Ama, ipaalam mo pa sa akin ang aking Ispirito, sige na aking Ama”
“Oo, aking
minumutyang anak, katungkulan ko ito sa iyo,” ang maliwanag na pangako ni
Bathala.
Inakay at dinala siya sa isang tahimik na kaparangan.
Pinaikot na nakaharap sa hilaga, pinaharap sa silanganan, pinaharap sa timog,
at sa huli ay pinaharap naman sa kanluran. At iniwan, hinayaang mag-isa sa
kinatatayuan nito.
Lumipas ang
maraming sandali sa kalagayang ito, ay nainip na at naghihiyaw ang lalaki, “Hoy,
narito pa ako na iniwan ninyo at hindi nakakakita!”
Hanggang sa may lumapit
at inalis ang piring sa kanyang mga mata at nagwika, “Hayan, idilat mo ang iyong mga mata, at sundan ang nais mong landas.”
“Kaya nga, aking
mahal na anak, kung walang nakapiring sa iyong mga mata, at magagawa mong
idilat ang mga matang ito, magigising kang tuluyan. Ang iyong isip ay
magkakamalay, mababatid mo ang katotohanan, ito ang magpapasaya sa iyo na
hahantong sa iyong kaligayahan, papayapa ang iyong kalooban at tahasang
magaganap ang iyong nakatakdang KALUWALHATIAN.
Huwag mong hayaan
na piringan ka ng iba. Iwasan mong magsuot ng may “gradong salamin”
ng mga pakikialam, pagpuna, pamimintas, mga kundisyon, at mga paghatol sa iba.
Sa kalaunan, ito ang malalasap mo at siyang magpapahamak sa iyo. Iwasang
patigasin ang iyong mga panuntunan na magpaparalisa sa iyo. Hanapin ang iyong liwanag
at pagliyabin ito na nagnining-ning.
Ikaw na nagpadingas; at
ang liwanag na nag-apoy dito, ay siyang tatanglaw saan man nais mong magtungo. Hindi ka
kailanman mabibigo. Sa mga ibat-ibang pook, mga pamayanan, sa lahat ng mga
taong iyong nakilala at sinamahan, ay masusumpungan mo sa unang pagkakataon, na
makauwi ka kung saan ka nagmula. Ang makamtan mo ang wagas na Kaluwalhatian
ng iyong sariling Ispirito.”
“Walang bagay na
hindi nanggaling sa Kanya.
Walang anumang
bawa’t bagay na hindi nanggaling sa sarili mong Ispirito.
Siya ang Katotohanan,
siya ang iyong supremong Ispirito.
Pinapatnubayan at Pinagpapala ito ng Dakilang
Ispirito.
Ikaw ang lahat ng ito, mahal kong
Pilian, ikaw at ang Dakilang Ispirito ay IISA!
“Marami pong salamat,
aking mahal na Ama, lagi ko pong susundin ang lahat ng inyong ipinagbilin, ayon
sa Inyong Kalooban.”
-------
Hindi ko matutuklasan ang Diyos sa aking sarili at ang aking
sarili sa Kanya, hangga’t wala akong kagitingang harapin ang aking sarili kung sino ako. Hindi ang makita natin sa ating
mga sarili, maunawaan, at magkamalay, nang mabatid ang mga mapurol, limitado,
kinakapos, at lagalag na mga kaluluwa natin, hindi ang mga ito, bagkus ang
matuklasan ang kapangyarihan ng Dakilang Ispirito sa pagkabuhay kay Kristo
mula sa pagkamatay at “Sa iyo na
isinasanib Niya upang maging tahanan ng Diyos sa Ispirito,” Efeso
2:22 KJV
Panatilihin ang Bukluran ng Ispirito
4 Kaya
nga, ako ang bilanggo ng Panginoon, ay
nagsusumamo sa inyo na lumakad kayo nang karapatdapat na pagkakahirang kung saan
kayo ay tinawag.
2 na may lubos na pagkukumbaba at maamo,
mapagtiis, nagpaparaya sa isa’t isa sa pag-ibig.
3 nagsisikhay na mapanatili ang pagkakaisa ng Ispirito
sa buklod ng kapayapaan.
4 Mayroong
isang katawan, at isang Ispirito, kahit na kayo ay tinawag sa isang pag-asam ng pagkakatawag sa inyo.
5 Isang Panginoon, isang pananalig, isang binyag.
6 Isang Diyos at Ama sa lahat, siya na nangingibabaw sa lahat, at sumasanib
sa lahat, at sa loob ng lahat na nasa iyo.
Efeso 4:1-6
KJV
Jesse Guevara
Lungsod ng
Balanga, Bataan
No comments:
Post a Comment