Ang patuloy na ugali at hindi nag-iisip kung mali ang isang bagay,
ay
nakapagbibigay dito ng paimbabaw na anyo,
na ito ay sadyang tama.
Mabisang mga Baitang sa Tagumpay
Baitang 5
May Sentido Komon at Praktikal
Dalawang bangka ang naghihintay at
masasakyan; ang sentido komon na katwiran
at praktikal na kapasiyahan.
Ang iyong sentido ay mistulang librarya ng mga nakagisnan, natutuhan, at
naranasan; gamitin lamang ang mga ito sa makabuluhan at makakabuti. At sa
pakikibaka; huwag gawin na laging nakapinid ang sentidong
ito, pag-aralan ang lahat nang umaayon at lapat sa pangyayari na praktikal
ang kalalabasan. Hindi lahat ng kautusan ay tama at kailangang sundin, kung
nakakapuwing na at kapahamakan ang tinutungo, kailangang labagin at durugin na
ito. Kung makaluma at wala na sa panahon, ay praktikal na iwaglit ito at magbago.
Ano ang kahulugan ng Sentido Komon?
Sa
aking talahuluganan; n common sense : karaniwang paggamit na tanggap
at aprubadong pananaw sa mga bagay, pangyayari, at kapasiyahan na naiintindihan
ng maraming tao : mabisa at nakasanayan nang paghatol o mga kapasiyahan na
maganda ang kinalalabasan : batay sa mga naging pag-aaral, natutuhan, at karanasan
Ano ang kahulugan ng Praktikal?
adj practical : Ang kapasidad na paggamit ng sentido komon na aplikabol sa mga
pagkilos na tinatapos at matagumpay : sinasang-ayunan ng karamihan : nakakatiyak at
posibleng mangyari : kagamit-gamit at palaging inilalapat sa pagpapasiya
Magdesisyon na higit na mahalaga para
sa iyo ang maging mabuti, magiliw na magmahal, at matapat sa paglilingkod; kaysa ipagpilitan na laging kang tama at
nakakagalit ng karamihan. Mabubugbog mo ang isang tao at makakalimutan niya ito,
subalit ang salingin ang kanyang damdamin, hindi ito malilimutan at dadalhin
pa niya hanggang sa libingan. Higit na mainam ang magmahal kaysa maging tama sa lahat
ng oras. Nasa uri lamang ng ating mga pinipiling mga kapasiyahan naipapakita kung gaano tayo kagaling kaysa mula sa mga abilidad natin.
Habang patuloy na ginagawa ang patuloy
na nagawa, ay patuloy pa ring makukuha ang patuloy nitong mga resulta. Mainam
ito, kung sa ikakabuti ang patutunguhan. Papaano kung kapighatian ang kinalalabasan
nito? Hindi lamang ang isang tao ay tanga, bagkus baliw ng talaga.
Dahil ang isang pagkakamali, kapag inulit niya ito, hindi na ito isang
pagkakamali, ito ay katangahan na. At kung sa pangatlong pagkakataon ay ginawa
pa niyang muli, ito ay pag-uugali na, kinagiliwan na, at tuwirang nagpapasaya
na, kaya patuloy niyang ginagawa. Dahil kung wala siyang napapala mula dito, bakit patuloy niyang ginagawa?
Ang ating utak ay mistulang ispongha na
sumisipsip ng anumang madikit dito. Tulad ng uwak na pinupulot lahat ng
makitang kumikinang, kahit na sobrang masikip at nakakasuya na sa kanyang
pugad, patuloy pa rin ang pagpuno nito. Ganito rin ang ating utak, kung napuno
na ay hindi na gumagana ang sentido komon at praktikal na magpasiya.
Ang
kaisipan ng kakapusan, ay ang pakiramdam na laging kinakapos. Bawa’t makita
ay nais na mapasakanya. Ang mga suwapang ay walang kagutuman. Ang dulot ng
kasakiman ay panandaliang kasiyahan at habang buhay na kapighatian lamang.
Makitid ang isipan at hindi praktikal sa mga kaganapan.
Sentido komon at praktikal na pagharap
sa buhay ang kailangan. Wala pa akong tao na nakitang may hawak na bato at
ipinupukpok ito sa kanyang ulo. Yaon lamang na paulit-ulit sa paggawa ng
paulit-ulit na kamalian at paulit-ulit na natatanggap ang paulit-ulit na
resulta.
Ang masa ng mga tao ay ipinamumuhay ang
tahimik na desperasyong buhay. Masalimoot at lubhang kabagot-bagot, nauubos ang
panahon sa mga detalye at paulit-ulit na pag-uusap, kaysa pagtuunan ang mga
simpleng bagay, simpleng pamumuhay, at simpleng mga pagkilos. Ang panahong
nawala ay mga sandaling hindi tayo nakapamuhay ng buong laya at maligaya,
panahong hindi napagyaman ng karanasan, ng makasining na paglikha, masayang pagdiriwang, bagkus mga
himutok at kasakitan.
Laging abala at hindi na makausap.
Nalito na at tinanggap; na ang tagumpay ay para lamang sa mga nagmamadali: para sa
promosyon, para matapos ang proyekto, yumamang bigla, mabilis na mga
kapasiyahan na kadalasa’y nauuwi sa hungkag na tagumpay. Nakakalimutan na
magtanong; kung saan nararapat na pumunta.
At kung makarating man sa pinagkaabalahan ay hindi maligaya.
Simpleng tanong lamang ang kailangan: “Papaano mo mapapanatili ang katinuan ng
iyong pag-iisip sa kabila ng maraming kaabalahan na namamayani sa modernong
buhay? “ Simpleng sagot din ang
kailangan: Sentido komon ang ipinaiiral at pamumuhay na praktikal.
Marami ang naliligaw kung anong matuwid
na daan ang tatahakin. Ang mga sintomas ng mga bagabag ay hindi pagkakasundo sa
tahanan, ang pagtakas mula dito at pagsasarili na emosiyonal, depresyon,
pisikal na mga pasakit, paglalasing, pagkabagot sa trabaho, sobrang kain at
pagtaba, paggamit ng droga, pagkahumaling sa huweteng at lotto, hindi makatulog sa labis
na katutulog, mainisin at kawalan ng pag-asa. Ang ganitong uri ng pamumuhay ay walang kalayaan at tigib ng pagdurusa. Mistula itong:
Mga Bilangguang Walang Rehas
·
Mareklamo at negatibo sa lahat ng bagay
·
Pawang mga personal na kadahilanan at paninisi
·
Mga kabiguan at pagsikil ng emosyon na tigib ng kasiphayuan
·
Laging nag-aalalaala, mapaghinala at walang katiyakan
·
Mahilig sa kumpetisyon at sobrang pamumulitika
·
Balisa at maaklaw sa pabago-bagong pangangarap
·
Makasarili, walang pakiramdam at pakialam
·
Pagtakas sa katotohanan at palaging nakakumpormiso
·
Laging nagmamadali at abala sa sariling daigdig
ng mga pantasya
·
Kawalan ng kakayahan at mga pag-aalinlangan sa mga katangian
·
Tunggalian at hindi pagkakasundo sa pamilya at mga relasyon sa iba
· Mentalidad ng kakapusan at kasalatan sa pananalapi
·
Masalimoot na pagtunghay sa dangal at integridad
·
Pakialamero at mapaghanap ng kamalian sa iba
Kaya lamang ito nagaganap ay wala
silang batayan o pamantayan, istruktura o sistema man lamang. Wala silang
sinusunod na mga plano, kautusan o alintuntunin na makapagpapa-liwanag ng
kanilang kaisipan. Laging makasarili, palalo, at nagdudunong-dunongan na lahat
ay nalalaman. Gayong nasa paggawa lamang ng kabutihan at pagiging uliran, kung
nais na may matuwid na daan.
Kung ang sentido komon ay nananaig sa katwiran; sa mga pandidikta at pang-aalipin, ay
napapailalim naman ang kamangmangan.
Praktikal ang Positibong Saloobin
Anuman
ang iyong ginawa, ginagawa, o gagawin, mayroong mag-uusisa, pupuna at
mamimintas. Trabaho ito ng mga kritiko, yaong mga walang magawa, palaasa at
mainggitin. Tulad ng talangka, ugali na nila ang manghatak pababa upang hindi
ka makaahon at mabago ang iyong buhay. Huwag kang mabahala, wala pang naitayo na mga
rebulto ang mga kritiko. Hindi ikaw ang nakasalang dito, sila lamang, at huwag
mong personalin. Hangga’t tama at makatwiran ang iyong ginagawa, ang lahat ay
madali na lamang.
Hangga’t nabubuhay ka, mapapatunayan mo
ang pinsala ng mga maling saloobin. Ito ang pinakamahalagang nangyayari kapag
ang kamalayan mo ay walang kabatiran. Hindi mo kailanman maibabalik ang
nakaraan, naglaho na ito . . . hindi mo mababago ang katotohanang may mga taong
kumikilos nang wala sa lugar, madaling pumuna at manisi, makapanakit ng
damdamin, at kung minsa’y nakakasugat pa. Hindi natin maiiwasan ang mga
sitwasyong wala tayong kinalaman; ngunit nangyayari sa atin naisin man o ayaw natin, dahil ito ay kagagawan ng iba. Sa bawa’t aksiyon ay may reaksiyon;
10 porsiyento ang nangyayari sa iyo at 90 porsiyento naman ang reaksiyon
mo dito. Sa pagitan ng aksiyon at reaksiyon ay may espasyo, ito ang
pinakamahalagang pagkakataon mo na ilapat kung makakatulong o makakasama ang
gagamitin mong saloobin. Anumang nasa kalooban mo ay ito ang iyong bibigkasin
at masusunod sa iyong mga pagkilos.
Hangga’t hindi ka sigurado sa iyong
pangmalas at pang-unawa, makakabuti na pag-aralan mo muna ito. Sapagkat kung
wala kang naiintindihan anuman sa iyong gagawin, lahat ng bagay tungkol dito ay
magiging napakahirap, maproblema, at nakakalito para sa iyo. Hindi praktikal na
ipagpatuloy ang isang bagay na walang katiyakan, at nakakapaminsala sa iyong
sarili at maging sa iba.
Anumang gawin mo laging nakasalang ang
iyong pagkatao. Kaya, ibayong pag-aralan ang iyong mga dangal (values) na nagpapakilala ng kahusayan
at kabutihan sa iyo, at ulirang ipamuhay ang mga ito.
Papaano pinaiiral ang sentido komon at makakagawa
ng mahusay at praktikal na mga pagkilos?
Ang kasagutan ay nakapaloob lamang
sa pitong
simpleng mga prinsipyo:
1-Huwag manakit
2-Gumawa ng mabuti
3-Igalang ang iba
4-Maging pantay
5-Laging magmahal
6-Paglingkuran ang iba
7-Magpuri sa Dakilang
Maykapal
Magtanong sapagkat kailangan, nang ang
mga pagkakamali ay maiwasan.
At manguna sa amin hindi matukso, kundi dalhin kami mula sa
kasamaan: Dahil ako ay ang kaharian, at ang kapangyarihan, at ang luwalhati,
magpakailanman, Amen. Mateo 6:13 KJV
Makakalaya ka sa bilangguang walang
rehas at magiging
balanse ang iyong buhay – sa tamang paggamit ng sentido komon at mga pagkilos
na praktikal. Dahil kung hindi ito
magagawa, ay magtatagumpay ka din – na mawala ang lahat ng mahahalaga sa
iyong buhay at makarating sa direksiyong umabala sa iyo na “walang kalayaan” at
may habang buhay na sentensiya ng kapighatian
. . . ang laging kaulayaw.
Nais mo bang
mangyari ito sa iyo?
Ang mabisang katanungan sa buhay ay hindi kung “Gaano pang panahon ang nalalabi sa ating
buhay?” Ang mahalagang tanong ay, “May
sentido
komon ba tayo at praktikal na pagkilos para magawa ito?”
Jesse Guevara
Lungsod ng Balanga,
Bataan
Subaybayan ang mga mahalagang paksa:
Mabisang mga Baitang sa Tagumpay
Baitang 6: Hinaharap ang mga Paghamon
Baitang 7: May Makabuluhang Pangkat
Baitang 8: May Disiplina sa Lahat ng mga Bagay
Baitang 9: Tinutupad ang mga Pangarap
Baitang 10:
Mapaglingkod
sa Kapwa
Baitang 11:
May
Patnubay ng Dakilang Ispirito
Baitang 12: Tinatamasa ang KALUWALHATIAN
No comments:
Post a Comment