Mapagbirong Asawa
May isang mapagbirong lalake na
tuwang-tuwa sa pagkakaroon ng walong anak. Sa kayabangan niya na matawag na
isang barako, sinimulan niyang
tawagin ang kanyang asawa ng "Nanay ng walo!" Kahit na matindi
ang pagtutol ng asawa ay walang humpay pa rin niya itong tinatawag nang
malakas, na "Nanay ng walo!"
Isang gabi, dumalo sila sa isang malaking
pagtitipon. Maraming nagdatingang bisita ang kakilala ni Mister. Kamustahan at huntahan ang namagitan kasama na rin ang madalas na pagbanggit ng "nanay ng walo" kapag may nagtanong tungkol kay Misis. Matapos ang
kasayahan ay nagpasiya ang lalaki na umuwi na sa kanilang bahay, at nais niyang
malaman kung nais na ring makauwi ng kanyang asawa na abala noon sa sariling mga amiga. Hinanap
si Misis, at nang hindi makita, katulad ng nakagawian ni Mister, ay malakas na
sumigaw muli ito ng; "Nanay ng walo!’ ‘Nanay ng walo!’ Nasaan ka?" Mayabang
at nananadyang ipinaparinig pa ito sa mga tao na may pakindat-kindat pa sa isang
mata. "Puwede na ba tayong umuwi, Nanay ng walo?”
Napahinto sa tsismisan si Misis, tumindig at kinawayan si Mister sabay
inilagay ang kanang hintuturo sa kanyang nakatikom na na mga labi. “S-h-h-h-h-h-,
nariyan na ako.”
Subalit nagpatuloy si Mister nang makitang
nakatingin sa kanila ang maraming bisita. “Bakit , Nanay ng walo? Tototo
naman, ahhh.”
“S-h-h-h-h-h-h-” Nakakunot ang noo na nakikiusap
si Misis, “Huwag kang sumigaw at palapit na ako.”
“Oo, na, “Nanay ng walo, magpaalam
ka na at uuwi na tayo, Nanay ng walo!” Nakapameywang na
pagyayabang ni Mister at iniliyad pang maigi ang dibdib sa mga tao.
Sa matinding kahihiyan at pagkainis sa asawa, at sa kawalan ng respeto sa kanya ng
nagyayabang na Mister, ay hindi na nakatiis pa si Misis at mabilis na sumagot
ito ng pahiyaw din, "Anumang sandali na nais mo, 'Tatay ng
lima!"
No comments:
Post a Comment