Kung walang kikibo, lahat tayo ay kasangkot.
Halos 2,000 taon na ang nakalipas nang isang grupo
ng mga tao ang lumapit kay HesuKristo, at may intensiyong subukan Siya at malagay sa kahihiyan, sa tusong kahilingan sa Kanya na magpakita ng tanda para patotohanan
na Siya na nga ang binibigkas Niyang Siya. Ang kanyang tugon, nakasulat sa
Mateo 16: 2-3, ay hindi katulad nang kanilang inaasahan.
2 Sumagot Siya at itinugon sa kanila:
Kapag ito’y takip-silim na ang sabi ninyo ay, ‘Ito’y magiging kaaya-ayang
panahon: sapagkat mapula ang langit.’
3 At sa umaga, ‘Sa araw na ito’y magiging maunos na panahon:
sapagkat mapula ang langit at nagbabanta.’ Kayong mga ipokrito, nakikilatis
ninyo ang mukha ng langit, subalit hindi ninyo makilatis ang mga tanda ng mga panahon.”
Nakapagpakita na si Hesus ng maraming dakilang
milagro, at wala silang bahid ng pag-aakala na sila’y namulat. Ang katibayan ay naroon
na, ngunit tinatanggihan nilang tanggapin ito. Kung kaya’t tinawag sila nang nararapat
para sa kanila –mga ipokrito at mga mapagkunwari. At ipinaalam Niya sa kanila ang
resulta ng kanilang kawalan ng paniniwala. Ang kakulangan ng kanilang
ispiritwal na pang-unawa, na binanggit ni HesuKristo sa kanila, ay nagawang bulag
sila sa dapat na makita. Ang mga tanda ng mga panahon ay naroon, subalit
minabuti pa nila na manatiling itinatatwa ito. Patuloy na tulog, natutulog, at nagtutulog-tulugan. Lubhang mga bulag, mga bingi, at mga pipi. Sa kabila ng mga nagdudumilat na mga katotohanan sa kanilang mga kapaligiran.
Ang hindi maniwala at kawalan
ba ng ispiritwal na pang-unawa ay nakapagdudulot sa atin na maging bulag sa mga
panganib na nakaamba?
Ang
mga katagang ito ba ni Hesus ay makahulugan para sa atin sa araw na ito? Ang
hindi naniniwala o kawalan ng ispiritwal na pang-unawa ay nagdudulot sa mga tao – at maging sa buong bansa – na maging
bulag sa mga panganib na kitang-kita na nakaamba at magaganap? Sadya ba tayong
walang pakialam at hinahayaan ang mga babalang nagmamakaawa na harapin at
bigyan natin ng kaukulang atensiyon?
Wala ba tayong pang-unawa na ito ay magaganap din sa atin?
Pansinin
natin ang naganap sa Atimonan,
Quezon, na kung saan labintatlong (13) katao ang napatay at sadyang kahina-hinala na mga
pagpaslang. Maraming ulit na itong nangyayari noon pa, hindi na mabilang. Umagaw
din ng pansin sa balana at matagal ding naging laman ng mga pahayagan at
nagngangalit na mga pagbatikos sa radyo at telebisyon ang mga naunang pagpaslang
na ito. Subalit wala ring nangyari, tulad ng dati, nananatiling nakatiklop ang mga bibig at
walang gaanong pakialam ang karamihan sa ating mga kababayan, hanggang malibing
muli ang mga karahasang ito sa limot.
Ano
talaga ang sadyang nakapangyayari?
Ano ang sadyang ipinapahiwatig ng mga tandang ito lalo na sa ating
panahon ngayon? Marami na namang mga checkpoints
ang inihahalang sa mga daan at ang mga ito’y sa buong bansa, dahil sa
nalalapit na halalan sa darating na Mayo. Ang maramihang pagpaslang ay naganap
mula sa mga inihalang na checkpoints ng kapulisan at militarya. Papaano ngayon
tayo makakatiyak na ang patuloy na mga pagpaslang na ito ay hindi magaganap muli sa
atin, kapag tayo naman ang naglalakbay sa daan, at harangan ng mga checkpoints ng mga pulis at mga
miyembro ng militarya?
Ang paliwanag ng isang opisyal ng pulis, kung wala ka namang kasalanan at walang armas na itinatago sa loob ng sasakyan mo, walang mangyayari sa iyo. Ang tanong: Doon ba sa mga napapatay, may kasalanan ba sila? Hindi ba naparaan lamang ang iba o ayon sa mga nakapatay ay napagkamalan nila?
Huwag
nating kalimutan ang masaker sa Maguindanao (Ampatuan
massacre), na kung saan ay limampu’t walong (58) katao ang pinaslang, at
tatlumpo’t-apat (34) dito ay mga
peryodista at ang iba ay karaniwang mga mamamayan na naparaan lamang. Ang
maramihang pagpaslang na ito’y naging possible at nagmula sa iniharang na mga checkpoints ng kapulisan. Noong ika-23
ng Nobyembre, 2009 pa ito, ngayon ay taong 2013 na, at wala pang malinaw na
katarungan. Bakit ito nakapangyayari? Dahil
ba ang mga may pagkakasala ay malalakas at makakatiyak na muling makapaghahatid
ng maraming boto sa darating na halalan? Kung hindi ito ang dahilan, bakit
usad-pagong ang paglilitis?
Kung
may mga katanungan, marapat ding may mga kasagutan. At
kung may mabagal na epekto, nagpapatunay lamang na may mga kadahilanang nagaganap na nagpapabagal dito.
Kung
walang makikibaka at titindig para sa ating mga
kapakanan, lalong higit para sa ating mga kaligtasan, papaano na tayong karaniwang
mga mamamayan? Alalahanin natin na marami ngayon ang nagsususog na alisan ng karapatang
humawak ng mga baril o maging armado tayong mga mamamayan para maipatanggol ang ating mga sarili. At ito’y labis na ikinakatuwa ng militarya, kapulisan, at
mga pribadong sandatahan ng mga pulitiko sa buong kapuluan, at lalong higit na nagbubunyi para
dito ay ang mga mapanganib na mga sindikato at mga kriminal, sapagkat sila
lamang ang may karapatang gumamit ng armas.
Papano
na tayo ngayon?
Jesse Guevara
Lungsod
ng Balanga, Bataan
No comments:
Post a Comment