Maikling Kasaysayan ng Buhay

Sino ang taong nakaharap sa iyo sa salamin, at sino naman ang nag-oobserba sa iyo at ng repleksiyon mo sa salamin?

Narito ang isang maikling kasaysayan ng buhay na madalas na nagaganap sa atin. Mabagal na basahin at limiin ang tinutukoy ng mga kabanatang ito sa tunay na mga pangyayari sa ating buhay. Makikilala natin kung sino ang natutulog, nagtutulog-tulogan, at tahasang tulog sa pagharap sa buhay.

   Hangga’t iniiwasan natin na humarap sa salamin, at titigan nang maigi ang taong nakaharap sa atin, mananatili tayo na nakatingin sa mga tao o sa mga sitwasyon para may mapagbalingan ng paninisi. At hindi kataka-taka na patuloy din ang natatanggap nating paulit-ulit na resulta o kakahinatnan. Ang pagkakamali ay minsan lamang, kapag ito ay naulit ay hindi na ito pagkakamali, ugali na ito, at kung umulit pa, bisyo na ito. Sapagkat walang pagbabago hangga’t walang binabago.

Unang Kabanata

Naglalakad ako sa daan.

Mayroong isang malalim na balon sa tabing daan.

Nahulog ako.

Naligaw ako. . . Walang makatulong sa akin.

Hindi ko kasalanan ito.

Magpakailanman kong hahanapin ang paraan upang makaahon.

Pangalawang Kabanata

Naglalakad ako sa daan ding ito.

Mayroong isang malalim na balon sa tabing daan.

Nagkunwari ako na hindi ito nakikita.

Nahulog muli ako.

Hindi ako makapaniwala na ako ay napadaan muli dito.

Subalit hindi ko kasalanan ito.

Mahabang panahon din ang kailangan upang ako ay makaahon.

Pangatlong Kabanata

Naglalakad akong muli sa daan ding ito.

Mayroong isang malalim na balon sa tabing daan.

Naroon ito at nakikita ko.

Nahulog pa rin ako. . . isa na itong ugali . . . subalit,

nakadilat ang aking mga mata.

Nalalaman ko kung nasaan ako.

Kasalanan ko ito.

Mabilis akong umahon.

Pang-apat na Kabanata

Naglalakad na naman ako sa dating daan na ito.

Mayroong isang malalim na balon sa tabing daan.

Paikot ako na naglakad at lumisya.

Panglimang Kabanata

Naglakad ako sa kabilang daan.

Kung kikilalanin ang ating malaking pananagutan sa mga kamaliang ito, at naghahangad tayo na malunasan ang mga ito, kahit gaano man kahapdi, kailangan at puspusan nating itinatama ang mga ito, upang mapabilis na magawa ang makabuluhang pagbabago sa katuparan ng ating mga pangarap.