Hindi tayo ipinagkakanulo ng ating mga pakiramdam; kundi ng ating mga
kahatulan.
Bahagi ng ating buhay ang humatol. Walang
sinuman ang magagawang magpasiya nang walang kahatulan kung makabuluhan at
walang saysay ang anumang bagay. Subalit kung ang pangmasid sa kapwa ay nakasalang, ang paghatol ay kailangang pigilan. Ito ay nasusulat:
7 "Huwag humatol upang hindi
ka mahatulan.
2
Dahil
sa paghatol na iyong iginawad ikaw ay hahatulan; at kung anong panukat ang iyong
ginamit, ito ang muling isusukat sa iyo. –Mateo 7:1-2
20- Italaga na mabuhay sa isang araw nang walang kahatulan.
Napakadali
ang humatol laluna’t wala kang tiwala at kinaiinisan mo
ang isang tao. Wala ng puwang para mahalin mo pa siya. Subalit sa sitwasyong ito,
ang sarili mo ang nahihirapan at nababalisa. Dahil lisya ito sa iyong mga patakaran. Isaalang-alang na ang
makatarungang paghatol ay siyang sukatan ng iyong mga personal na karanasan, at
ang lahat ng mga karanasang ito ay tamang sukatan kung sino ka. Hindi mo magagawang
maging parehas sa iba kung hindi ka parehas sa iyong sarili. Ang mga kapangitan
na iyong nakikita sa labas ay nagsimula muna kung ano ang mayroon sa iyong
kalooban. Sakalimang may kasamaan kang napapansin, alamin sa iyong sarili kung
bakit nararamdaman mo ito. Sapagkat kung pawang kabutihan at makabuluhan lamang
ang nasa iyong kaisipan, ito ang sadyang lalabas mula sa iyo. Makikilala ang
isang tao sa kanyang iniisip, binibigkas, at ginagawa. Narito ang batayan ng
kanyang tunay na pagkatao.
Ihinto ang mga paghatol at pangangatwiran ng mga
negatibong pananaw. Laluna’t hindi mo naisuot ang sapatos ng taong iyong
pinupuna. Magkaiba ang inyong kinalakihan, pinagdaanan, at mga karanasan. Kung
wala ka pang nagagawa, wala kang karapatan na hatulan ang may mga nagawa na. Hangga’t
hindi mo nakikilala ang iyong sarili, hindi mo magagawang punahin at hatulan
ang iba, dahil wala kang sapat na kabatiran para humatol. Ang tunay na kaalaman
ay nasa ulo, ang kawagasan ay nasa puso, at tiyak na magkakamali tayong humatol
kung hindi tumpak at saliwa sa ating iniisip ang ating nadarama.
Marami
ang mahilig humatol at magmalasakit na may mabuting intensiyon, ngunit ang
pamamaraan ay brutal at dumudurog sa pagkatao ng isang tao. Kung hindi
mapagbigyan at masunod ang hangarin ay ginagawang personalan ang relasyon, na
kadalasan ay nauuwi sa mga bangayan at alitan. Hindi natin mahahatulan ang naging
mga buhay ng ibang tao, sapagkat bawa’t isa, ay siya lamang nakakaalam sa kanyang
pinagdaanan, mga pagkakamali, at kapighatian. Maaaring tama at napapanahon ang
mungkahi mo, subalit hindi lamang sa iyo ang tamang daan. Higit na mainam ang maging
mabuti kaysa maging tama kung nakakapinsala ito sa relasyon at respeto ng isang tao. Kadalasan
ay huli na kung matuklasan natin; na kailangang huwag hatulan, maluwag na
tanggapin at pagkatiwalaan ang mga tunay na kaibigan.
Madali ang maging kritiko,
ngunit hindi sa paraan na nangungutya at humahamak. Huwag ipalagay na isang
kahinaan ang kabaitan ng isang tao, at abusuhin ng mga pamimintas at wala sa
lugar na pagpuna. Wala ding idudulot na mabuti ang pintasan ang kapasiyahan ng
iba, dahil lamang na kaiba at salungat ito sa kagustuhan mo. Tatlo ang batayan para dito
kung sino ang tama: Ang katwiran
niya, ang katwiran mo, at ang tamang katwiran.
Kaya nga nagkaroon ng mga hukuman, para may kumilatis at magpasiya ng tamang katwiran (paghatol) ang namamagitang hukom sa pagitan ng dalawang nagtatalo. Sa halip,
ang pagtuunan ng pansin ay kinisin at pagyamanin mo pa ang iyong sarili para
maging abala at wala ka ng panahon pang humusga sa iba. Tandaan lamang: Hinahatulan natin ang ating mga sarili kung ano ang
makakayang nating gawin, at hinahatulan naman tayo ng iba kung ano ang ating mga
nagawa na.
Huwag hatulan ang bawa’t araw kung ano ang iyong mga inaani,
bagkus sa mga binhi na iyong ipinupunla.
Hindi
tungkulin ng isang tao ang disiplinahin at kontrolin ang iba. Mapanganib
ito, sapagkat walang perpektong tao na masusunod ang bawa’t naisin mo. Ang
tangi mo lamang makakayang disiplinahin at kontrolin ay ang iyong sarili. Ito
ang iyong personal na desisyon na makakayang gawin saan ka man narooon at kung
sino ang mga nakapaligid sa iyo. Ang panahon ay patuloy na nagbabago at
nagagawa pang baligtarin ang karamihan sa iyong mga opinyon. Umiwas na malagay
sa alanganin ang iyong reputasyon kung mahilig kang pumintas, makialam, at humatol sa iba. Sa dahilang kapag hinatulan
mo ang iba, hindi mo inilalantad sila, ang nailalantad mo ay ang iyong sarili
para ikaw ang mahatulan.
Bago ka HUMATOL
Bago maghinala, pag-aralan ang mga pangyayari.
Bago magpasiya, alamin ang katotohanan.
Bago magsalita, makinig nang mabuti.
Bago mag-reaksiyon, mag-isip muna.
Bago HUMATOL, unawain ito kung bakit.
Bago pumuna, maghintay ng paliwanag.
Bago makapanakit sa kalooban ng iba,
damahin muna ito sa iyong sarili.
Bago masuklam, magpatawad at magmahal.
Bago lumisan, minsan pang sumubok at manatili . . .
… at ang katotohanan ang magpapalaya sa iyo.
Tandaan ito:
Ang panahon ang magpapasiya
kung sino ang iyong makakatagpo sa buhay.
Ang iyong puso ang magpapasiya kung sino ang iyong magugustuhan at
mamahalin.
Ang iyong asal ang magpapasiya kung sino
ang mananatili at patuloy na magmamahal sa iyo.
… At ang iyong mga
paghatol
ang magtatakda kung matagumpay ka sa iyong mga kapasiyahan.
Huwag
hatulan at magpasiya hinggil sa katanyagan at mga papuri. Hindi sapat na
paniwalaan ang ibang tao na ang iminumungkahi nito ay siya nang mahusay at
katotohanan.
7 Patakaran sa
matiwasay na buhay:
1. IWASANG HUMATOL; 2.
Mamuhay nang simple; 3.
Huwag umasa; 4. Magpasalamat sa
tuwina; 5. Mabuhay nang may
pagmamahal; 6. Maging masaya; at 7.
Gampanan ang kaluwalhatian ng Maykapal.
7 Mga bagay na hindi
mo na maibabalik pa:
1. Ang paghatol na walang katibayan; 2. Ang ipinukol na bato; 3. Ang binitiwang salita; 4. Ang hindi nasaluhang okasyon; 5. Ang nagdaang panahon ; 6. Ang kamusmusan ng iyong mga anak; at 7.
Ang pagtitiwalang nawala.
4 ang titik na P sa
Buhay: Pagpili, Pagkakataon,
Pagbabago, at Paghatol.
Ang kailangan ay may pagpili
kang gawin upang magkaroon ng pagkakataon
ang pagbabago sa iyong buhay,
at nasa iyong paghatol
lamang ang lahat tungkol dito para ito tahasang maganap.
Matuto
ng mga bagay mula sa mga nakapaligid sa iyo, tamasahin ang buhay sa iyong mga
kapiling, at huwag maliitin o hatulan ang mabababa sa iyo. Alalahanin na kapag
ikaw ay nadapa at nagbalik sa dati, sila ang iyong unang makakasalubong.
Hinahatulan
ka ngayon, ngunit kakailanganin ka nila kung matagumpay ka. Iniiwasan ka
ngayon, ngunit hahabulin ka nila kung matagumpay ka. Pinipintasan ka ngayon ngunit, hahangaan at pupurihin pa kung matagumpay ka. Ito ang iyong nakatakdang buhay … at
mangyayari lamang ito kung tahasan mong tutuparin ang iyong mga pangarap. Sa
buhay, makakatagpo mo ang dalawang uri ng
tao: 1) Yaong walang paghatol; nagmamahal,
nagpapahalaga, at pinagyayaman ka; at 2)
Yaong may paghatol; naninibugho, namimintas, at ipinapahamak ka. Alinman
sa mga ito, maging mabuti pa rin at gawin ang lahat mong makakaya sa pakikipag-kapwa. Sa paniwalang
ito, ang siyang makapagdudulot ng magandang kalidad sa iyong buhay.
Mapapatunayan mo na may hangarin ang bawa’t taong nakakatagpo mo. May tuwiran, may matapat, at may balat-kayo. Dito sa huli ay ibayong mag-ingat, dahil nakakubli ang napipintong kapahamakan mo. Mayroong idinadaan ka sa pagsusulit o eksamen nila, may gagamit sa iyo, may magtataksil, mayroon
ding magtuturo, manghahamak, at higit sa lahat, kapag nalagpasan mo ang iba at
naging maunlad kaysa kanila, hahatulan ka sa tuwina. Huwag kalimutan:“Kapag ang punong-kahoy ay mabunga, binabato ito sa tuwina.”
Alam kong hindi ako perpekto at wala akong hangarin na magawa pa ito, ngunit bago ka magsimulang
itutok sa akin ang hintuturo mo, tiyakin lamang na malinis ito, dahil ang
tatlong daliri mo ay nakaturo din sa iyo. –Arnie M. Guevara
Kung may mga katanungan, ay may mga kasagutan.
-Papaano ka humatol, doon ba sa nagawang
tagumpay o natanggap na kabiguan?
-Ano ang inuuna mong tignan sa
isang tao, ang negatibong katangian o positibong katangian?
-Inaalam mo ba ang tunay na
dahilan bago hatulan ang isang bagay o sinuman?
-Sang-ayon at pinaniniwalaan mo
ba ang paghatol na mula sa kaaway at kagalit ng isang tao?
-Ang tagubilin ay,“Huwag hatulan
ang aklat sa pabalat nito,” bakit batayan ang taong maganda at guwapo para
mabili ang isang produkto? Hindi ba tamang batayan ang uri ng pagkatao at hindi
ang panlabas na kaanyuan?
-Sino ang may kasalanan, kapag
ang hukom ay pinawalang sala ang kriminal?
-Kung may lumapit sa iyo at may masamang
tsismis, tinatanggap mo at nasisiyahan ka ba?
-Alam mo bang kapag hinatulan mo
ang isang tao, ay hindi mo na magagawang mahalin pa siya?
-Hinahatulan mo ba ang mga bagay
mula sa kanilang mga depekto?
-Kung ayaw mong hatulan ka ng
iba, bakit mahilig kang pumuna, pumintas at makialam sa buhay ng iba? Alam mo
bang pinapabayaan mo ang iyong sarili kung laging nakatingin ka sa iba, at
ikinukumpara mo ang iyong kalagayan sa kanila?
Alinman
sa mga nabasa mo sa itaas ay walang halaga, kung wala kang paghatol para ito ay bumukol.
Dahil hindi naman ito sa iyo nakaukol, at doon lamang sa hindi mapaghatol.
Ang mga tao ay hahatulan ka, batay sa iyong mga
kahatulan.
Tagumpay o Bigo? Panalo o Talo? Masaya o Malungkot? Kaligayahan o
Kapighatian?
Alinman
dito, ay nasa iyong kapangyarihan ang pumili. At ito ang iyong magiging
kapalaran.
Jesse Guevara
Lungsod ng Balanga, Bataan