Sana ay nagawa kong naging matapang na ipahayag ang
aking mga nadarama.
Karamihan ay nagsisisi ang mga pasyente kung bakit nawalan sila ng lakas na maiparating ang kanilang damdamin. Marami
sa kanila, para lamang huwag may magalit, pinipilit na itago ang kanilang pangagalaiti, nagkakasya na lamang na itago ito at sarilinin. Higit pa nilang inaayunan ang isang pagkakamali kaysa tumindig at
ipaglaban ang kanilang mga prinsipyo. Mga katwiran nila, “Sumunod na lamang tayo sa agos, para huwag tayong madamay pa.” “Kung
anong tugtog, eh di, yaon din ang sayaw!” Subalit sa lahat ng ito,
binabalisa sila ng kanilang konsensiya kung bakit nagpatianod sila sa agos at
naging kasapakat pa sa kasamaan ng iba.
Laging dumaraing, naninisi, nagrereklamo at
tumatakas para makaiwas. Bakit sinisisi ang gobierno gayong ipinagbili ang
boto? Bakit nagrereklamo sa tambak na basura gayong walang habas na magtapon
kahit saan? May nais na magawa ngunit ayaw makialam? Nais ng pagbabago ngunit
hindi masimulan sa sarili mismo? Tulad ng inaasahan, tinanggap na lamang nila
ang karaniwang kaaba-abang kalagayan sa halip na maipahayag ang tunay nilang nadarama.
Bilang resulta, nagkaroon sila ng malulubhang karamdaman na may relasyon sa mga
bagabag, mga kapaitan, at panggagalaiti na hindi nila makayang maibulalas.
Paala-ala:
Kahit na sa trabaho, sa pakikipag-relasyon, o maging kapartner sa negosyo,
madalas mabilis tayong humatol na kagatin ang ating dila kaysa tahasang
ipahayag ang gumugulo sa ating isipan. Mabilis nating tinatakasan ang sitwasyon
para hindi madamay. Kailangang tindigan natin ang ating tunay na pagkatao kaysa
umayon sa hindi natin gusto. Kaysa manatiling nagtitiis, naghihintay sa
magandang pagkakataon, huwag nating palipasin ang mga sandali na hindi
naipapahayag ang ating pagmamahal, pagmamalasakit, at pagtulong sapagkat ito ay
kinakailangan sa magandang pagtuturingan. Huwag tayong magkubli at katakutan na
mapapahamak tayo. Kailangang matutuhan natin na maging gising sa ating mga
emosyon at maipahayag ito nang naaayon para higit na makatulong sa maligayang
pagsasama.
Ano
ba ang tama, kimkimin at ikubli ang nadarama, o ipahayag ito nang maibsan ang
anumang lumiligalig sa isipan?
Mga pagunita ni
JesGuevara
wagasmalaya.blogspot.com
No comments:
Post a Comment