Higit na mainam ang kamuhian ka kung
sino kang tunay,
kaysa mahalin ka nang balatkayo lamang.
Itanong natin upang maunawaan:
Papaano ba ang umibig?
Dalawang
bagay para makilala ang isang tao; kapag umiibig at nalalasing. Dito sa una,
isa siyang baliw. Dito naman sa huli, lango na at wala na sa katwiran.
Pagpapatunay lamang na ang pag-ibig ay bulag.
Marami
ang uri ng pag-ibig, nasa antas ito ng ipinaparamdam na pagmamahal. Kusa
itong nalilikha kapag nakaramdam ka na tumigil na ang mundo sa pag-ikot, at ang minamahal mo na lamang ang mahalaga para sa lahat. Dangan nga lamang, madaling humanga
kaninuman kahit sa ilang sandali lamang na pagkikita, isang oras na magkagusto,
at isang araw na ibigin siya, subalit nangangailangan ng buong buhay ang
malimutan siya.
Huwag
maakit sa panlabas na kaanyuan, dahil ito’y mapanlinlang. Huwag pansinin
ang katanyagan o yaman, maging ito man ay naglalaho. Iwasan ang mga
mapanghalina at balatkayong pakikiayon na may makasariling hangarin. Dumuon at
maglagi sa taong nagpapangiti sa iyo at nagagawang maging masaya ka sa maghapon,
dahil ang ngiti lamang ang pumupukaw kapag nalimutan mong magmahal. Subalit
doon sa mga nakakalasong tao na basta pinili mo, pawang mga bangungot ang
makakapiling mo.
No comments:
Post a Comment