Nasaan Sila?

  

 

Nasaan ang Makapangyarihang Diyos?

 

Bawat isa sa atin ay may karapatan, ang lehetimong kapangyarihan natin na tamasahin ang lahat ng kaluwalhatian na nakatakda para sa atin. Likas at kusa sa bawat tao na maranasan ang prosesong ito para sa kanyang sarili.

Minsan habang nagbabasa ng bibliya si pastor Mateo, ay may nagtanong sa kanya. "Pastor, magbibigay ako ng malaking donasyon sa darating na Linggo kung masasabi ninyo sa akin, kung saan nakatira ang Diyos?"

   Madali tayong makalimot na tayo mismo ay nilalang na kawangis Niya, at ang Kanyang Kaharian ay matatagpuan lamang sa ating kaibuturan. Sapagkat lahat ng kasagutan sa ating mga katanungan ay ipinagkaloob na sa atin. Hindi pa tayo isinisilang, alam na Niya kung sino ikaw, siya, ako, sila, lahat tayo at walang itinatangi sinuman. Ang kailangan lamang ay sisirin at alamin natin ang Kaharian ng Diyos na nasa ating kaibuturan.

Ang Kaharian ng Diyos ay nasa kaibuturan mo.  Lucas 17:21

   Kahalintulad ito ng pinakamahal na diyamante na nakabalot ng ginto sa kaibuturan natin at palagi nating dala-dala saan man tayo naroroon. Ang problema lamang nito, ay patuloy mong hinahanap kung saan-saan, sumasang-ayon kahit kaninuman, at maging maghaka-haka ng kalangitan sa sansinukob, maliban ang sisirin ito sa pusod ng iyong kaibuturan kung saan ito ay nakakulong. Tanging ikaw lamang ang makapagpapalaya nito at wala ng iba pa. Hindi kailangan ang pari, ministro, pastor o maging sinumang propeta para mamagitan sa iyong mga panalangin.

Kayo ay mga diyos. Juan 10:34

   Ang bilangguang ito ay ikaw mismo ang lumikha, simula nang ikaw ay magkaisip at sundin ang payo at sulsol ng iba, maliban sa alamin ito mismo mula sa iyong kaibuturan. Kailangang buwagin at tuluyan nang iwaglit sa iyong isipan ang mga imahinasyon, mga milagro, at mga pantasiya na nilikha at patuloy mong kinawiwilihan sa iyong sarili. Hindi ito ang makapagliligtas sa iyo sa kapahamakan.

   Hindi mo kailangan ang mga alamat at pantasiya o mga idolo at diyos-diyusan mula sa mga bulaan at mapagkunwaring mga banal, sapagkat...

   Kapag ikaw ay naniniwala at taos sa iyong puso ang pagmamahal at pagmamalasakit;

   Kapag nananangan ka sa Pag-ibig, Pag-asa, Katarungan, at Kapayapaan maging sa panahon ng kadiliman at mga kapighatian;

   Kapag ikaw ay mapagkumbaba, mahinahon at magiliw kahit kaninuman;

   Kapag ikaw ay may pananalig, debosyon, at maligayang tinutupad ang iyong hangarin kung bakit narito ka sa mundong ito. At kung ang dasal mo ay magpasalamat, ito ay sapat na.

   Kung ang mga ito ay nagagawa mo sa araw-araw ng iyong buhay, walang balakid o anumang bagay ang makahahadlang pa sa iyo para maging mapayapa at maligaya. Hindi mo kailangan ang mga patakaran, mga kautusan ng mga banyaga o, mga banta at mga panakot ng mga bulaang propeta, pari, ministro o pastor. Hindi mo ginagaya at pikit-matang sinusunod ang kultura at alamat ng ibang lahi kundi ang sarili mong pinagmulang lahi at kulturang Pilipino, At...

   Bilang tunay na Pilipino, malaya kang sundin ang itinitibok ng iyong puso at gampanan nang walang bahid ng anumang pag-aalinlangan ang Kaharian ng Diyos na nasa iyong kaibuturan.

Kayo ay templo ng Diyos, at ang ispirito ng Diyos ay nasa kaibuturan ninyo! 

  I Mga Taga-Korinto 3:16

 

 

AKO, Ang Maging Uliran ay Tunay na Kaligayahan

 

Teka muna, May Layunin Ka ba?

 

Teka muna, Kilala ba Kita?

 

Magtanong Sapagkat Kailangan Upang ang Pagkakamali ay Maiwasan

 

 

 

 

Iwasan ang mga Kalituhan

 

Mahalagang Mag-ingat sa Anumang Pagkakataon

 

Maaasahan ang Tunay na Kaibigan

 

Magsaya sa Tuwina, nang LUMIGAYA

 

 

 

 

Nasisiyahan Ka ba sa Buhay Mo?

 

Ang Ating Ama ay Diyos at Bilang mga Anak Niya, Tayo'y mga Diyos din

 

Bawat isa sa atin ay may karapatan, ang lehetimong kapangyarihan natin na tamasahin ang lahat ng kaluwalhatian na nakatakda para sa atin. Likas at kusa sa bawat tao na maranasan ang prosesong ito para sa kanyang sarili.

Minsan habang nagbabasa ng bibliya si pastor Mateo, ay may nagtanong sa kanya. "Pastor, magbibigay ako ng malaking donasyon sa darating na Linggo kung masasabi ninyo sa akin, kung saan nakatira ang Diyos?"

   Madali tayong makalimot na tayo mismo ay nilalang na kawangis Niya, at ang Kanyang Kaharian ay matatagpuan lamang sa ating kaibuturan. Sapagkat lahat ng kasagutan sa ating mga katanungan ay ipinagkaloob na sa atin. Hindi pa tayo isinisilang, alam na Niya kung sino ikaw, siya, ako, sila, lahat tayo at walang itinatangi sinuman. Ang kailangan lamang ay sisirin at alamin natin ang Kaharian ng Diyos na nasa ating kaibuturan.

Ang Kaharian ng Diyos ay nasa kaibuturan mo.  Lucas 17:21

   Kahalintulad ito ng pinakamahal na diyamante na nakabalot ng ginto sa kaibuturan natin at palagi nating dala-dala saan man tayo naroroon. Ang problema lamang nito, ay patuloy mong hinahanap kung saan-saan, sumasang-ayon kahit kaninuman, at maging maghaka-haka ng kalangitan sa sansinukob, maliban ang sisirin ito sa pusod ng iyong kaibuturan kung saan ito ay nakakulong. Tanging ikaw lamang ang makapagpapalaya nito at wala ng iba pa. Hindi kailangan ang pari, ministro, pastor o maging sinumang propeta para mamagitan sa iyong mga panalangin.

Kayo ay mga diyos. Juan 10:34

   Ang bilangguang ito ay ikaw mismo ang lumikha, simula nang ikaw ay magkaisip at sundin ang payo at sulsol ng iba, maliban sa alamin ito mismo mula sa iyong kaibuturan. Kailangang buwagin at tuluyan nang iwaglit sa iyong isipan ang mga imahinasyon, mga milagro, at mga pantasiya na nilikha at patuloy mong kinawiwilihan sa iyong sarili. Hindi ito ang makapagliligtas sa iyo sa kapahamakan.

   Hindi mo kailangan ang mga alamat at pantasiya o mga idolo at diyos-diyusan mula sa mga bulaan at mapagkunwaring mga banal, sapagkat...

   Kapag ikaw ay naniniwala at taos sa iyong puso ang pagmamahal at pagmamalasakit;

   Kapag nananangan ka sa Pag-ibig, Pag-asa, Katarungan, at Kapayapaan maging sa panahon ng kadiliman at mga kapighatian;

   Kapag ikaw ay mapagkumbaba, mahinahon at magiliw kahit kaninuman;

   Kapag ikaw ay may pananalig, debosyon, at maligayang tinutupad ang iyong hangarin kung bakit narito ka sa mundong ito. At kung ang dasal mo ay magpasalamat, ito ay sapat na.

   Kung ang mga ito ay nagagawa mo sa araw-araw ng iyong buhay, walang balakid o anumang bagay ang makahahadlang pa sa iyo para maging mapayapa at maligaya. Hindi mo kailangan ang mga patakaran, mga kautusan ng mga banyaga o, mga banta at mga panakot ng mga bulaang propeta, pari, ministro o pastor. Hindi mo ginagaya at pikit-matang sinusunod ang kultura at alamat ng ibang lahi kundi ang sarili mong pinagmulang lahi at kulturang Pilipino, At...

   Bilang tunay na Pilipino, malaya kang sundin ang itinitibok ng iyong puso at gampanan nang walang bahid ng anumang pag-aalinlangan ang Kaharian ng Diyos na nasa iyong kaibuturan.

Kayo ay templo ng Diyos, at ang ispirito ng Diyos ay nasa kaibuturan ninyo! 

  I Mga Taga-Korinto 3:16

 

Jesse Navarro Guevara

Lungsod ng Balanga, Bataan

 

Tanging KATOTOHANAN lamang, at Wala nang Iba pa

Matapos ang maghapon, ang mga katanungang itatanong natin sa ating mga sarili ang siyang magpapasiya kung SINO tayo at kung ANO ang magaganap sa atin.

1- Maligaya siya kung saan ang katotohanan ay kanyang nababatid, hindi nang makukulay na talumpati o hungkag na salita, bagkus sa kanyang kamulatan. At nakahihigit pa ang isinasakatuparan ang mga ito.

2- Ang ating mga opinyon o mungkahi at ang ating mga nadarama ay laging ipinagkakanulo tayo sapagkat hindi nila nakikita ang kanilang mga sarili. Paanas at paimpit ang kanilang mga taghoy na nagiging katotohanan sa mga ginagawa.

3- Anong silbi nito para sa atin na alamin at pagtalunan ang mga walang katuturan at mga bagay na lihim kung hindi naman tayo masisisi kung wala tayong nalalaman sa araw ng paghuhukom.

4- Isang kahangalan ang pansinin at usisain ang mga masalimoot at mapanakit na mga bagay habang pinapabayaang tuklasin ang mga pangangailangan at nakapagdudulot ng kasaganaan. Tayo, na may mga mata, ay hindi nakakakita. Tayo, na may mga tainga, ay hindi makarinig. Tayo, na may bibig, ay hindi makapagsalita. Patuloy na natutulog o nagtutulog-tulugan sa mga kaganapan. Mananatili na lang ba tayong sakbibi ng siphayo at pighati?

5- Bakit tayo nahuhumaling sa mga palabas at libangan na walang kapupulutang kabutihan at kaunlaran, bagkus nagagawang manhid pa ang ating mga pagkatao at walang pakikialam. Nauuwi sa pagkakawatak-watak at walang direksiyon na patutunguhan.

6- Siya na kung saan ang salita na walang hanggan ay nangungusap; ay nakaligtas mula sa maraming opinyon. Mula sa Salita dumating ang lahat, at ang lahat ng bagay ay nangungusap ng Salita. Walang tao kung walang Salita ang makauunawa o tamang humatol kaninuman

7- Siya para sa kanya ang lahat ng bagay ay isa, at nagagawang mapag-isa ang lahat ng bagay, at nakikita ang lahat ng bagay ay isa, ay magiging matatag ang puso at tinatamasa ang kapayapaan sa Diyos.

8- Aking Panginoon ng katotohanan gawin mo akong kaisa sa Iyo sa walang hanggang pag-ibig.

9- Lagi akong napapagod na mapanood, madinig at mabasa ang maraming bagay na walang kabuluhan. Tanging sa Iyo, O aking Diyos, ang akin lamang na kailangan at lahat ng aking pinakamimithi.

10- Hayaan ang lahat ng tagapagturo ay tumigil at manahimik, at lahat ng nilalang ay tumahimik. Hayaang lahat ay manatiling katahimikan upang marinig ko ang Diyos na kinakausap ako.

11- Hangga’t ibayong nakikipag-isa ang tao sa Diyos, ibayo din siyang makauunawa, sapagkat ang liwanag ng pagkakaunawaan ay nanggagaling sa kalangitan.

12- Ang wagas, dalisay, at mapagkumbabang diwa ay hindi nagagambala ng mga bagay sapagkat ginagawa niya ang lahat ng mga bagay sa kaluwalhatian ng Diyos, at nagpupunyaging palayain ang sarili mula sa mga pag-uusisa, at walang kabuluhang taltalan.

13- Anumang humahadlang at bumabagabag sa iyo ay higit pa sa iyong sariling kapalaluan.

14- Ang isang mabuti at masugid na tao ay unang ipinapasiya sa kanyang sarili ang mga bagay na kanyang planong gawin. Ang mga planong ito ay hindi maghahatid sa kanya sa makamundong pagnanasa at bisyong makamkam, nasusupil  niya ang mga ito sa pamamagitan ng makatwirang kaisipan.

15- Sino ba ang may matinding pakikihamok kaysa doon sa gumagamit ng lakas upang talunin ang kanyang sarili? Ito ang kailangan nating gawain. Ang talunin ang ating mga sarili sa araw-araw, palakasin at pagyamanin ang ating mga diwa.

16- Ang kasakdalan sa daigdig na ito’y may mga bahid ng kapintasan nito, at ang ating maningning na kabatiran ay mayroong mga aninong nagkakanlong dito. Sapagkat higit na magniningning ang liwanag kung ito’y nakatanglaw sa karimlan.

17- Ang mapagkumbabang kabatiran sa iyong sarili ay katanggap-tanggap sa Diyos kaysa sa paghabol at pagtuklas sa makamundong kaalaman.

18- Ang pagkakatuto o karaniwang kabatiran sa mga bagay ay hindi kailangang iwasan. Ito ay mabubuti at katanggap-tangap sa Diyos; subalit ang may malinis na konsensiya at marangal na buhay ay kailangang higit na pagtutuunan at makamtan.

 19- Sapagkat karamihan ay pinili ang magpakarunong kaysa matiwasay na buhay, patuloy silang napapahamak at ipinagkakanulo gaano man ang ibinubunga o saysay ng mga ito.

20- Kung ang mga tao ay lubos na magsisikhay kumilos; sa pagbunot sa ugat ng mga masasamang bisyo at katiwalian, at magtanim ng mga kagandahang asal at pawang kabutihan, katulad ng paghahanda ng mga katanungan, walang mangingibabaw na kabuktutan sa daigidig.

21-Sa araw ng kahatulan; nakatitiyak hindi tayo tatanungin kung ano ang natutuhan natin, bagkus kung ano ang ating mga nagawa, hindi ang ating mga binigkas na pangungusap, bagkus kung papano tayo nagpakumbaba sa naging buhay. Ano ang ginawa mo sa iyong hiram na katawan at sa pangalang ipinagkaloob sa iyo?

22- Sagutin mo ako, nasaan ngayon ang mga dakilang tao na iyong kilala, nakita o nadinig habang nagsasalita noong sila ay nabubuhay? Ngayon, ang iba ay tinatamasa ang katulad na posisyon. Sila naman ang pinupuri at pinapalakpakan, at sa aking palagay, sa kalasingan ng tagumpay hindi man lamang nila naiisip ang mga naunang tao. Gayong ang lahat sa mundong ito’y matuling lumilipas, kumukupas at tuluyang naglalaho. Sa panahon ng kanilang buhay, kilala at tanyag sila. Ngunit ngayon walang nakakakilala o nagsasalita tungkol sa kanila.

23- Kung ang kanilang mga buhay ay nagampanan katulad ng natapos na mga karunungan, patuloy silang magiging maligaya hanggang sa kanilang paglisan.

24- Marami ang mga napapahamak sa mundong ito dahilan sa kahangalang makasarili; magpakatalino, magpakayaman, at manatili sa kapangyarihan upang malubos ang kasiyahan at makalimutan ang maglingkod sa kapwa. Wala silang kabatiran na nasa paglilingkod lamang masusumpungan ang hinahanap na kaligayahan. Walang pagsasaalang-alang na ito’y kaluwalhatian sa Diyos. Sapagkat mas gugustuhin pa nilang maging sikat at kinahuhumalingan kaysa maging mababa at makapaglingkod.

25- Siya na tunay at wagas na dakila ay mapagkumbaba at mahinahon, hindi naghahanap, nanghihingi, at nagtatampisaw sa mga parangal, papuri, at hungkag na palakpakan. Tunay at dakila dahil may kawanggawa at pagmamalasakit. Tanging may kawili-wiling kabatiran na ang lahat ng makamundong pagnanasa ay mistulang mabahong pusali na kinakailangang linisin at pagandahin upang maging katanggap-tanggap sa Diyos. At siya na tunay na nakakaalam ang nagsasagawa sa kagustuhan ng Diyos at tinatalikdan ang sariling kagustuhan.

 Ang katotohanan lamang ang makapagpapalaya sa atin.

Jesse Guevara 

Lungsod ng Balanga, Bataan

 

Pambansang PagbabaGO

 

 PAGKAKAISA

Upang magkaroon ng gising at mulat na isipan na may pagmamalasakit sa iba, kailangan nating talikdan ang mga kaisipang kundisyunal at mga limitadong pakikiungo na sumusukat sa kakayahan at kagalingan ng isang tao. Kung magagawa natin na magpakumbaba na bukas ang isipan at buong puso nating tatanggapin ang sinuman nang walang kahatulan, magiging malaya mapagmahal, at mapayapa ang ating mga pagsasama.

PAGTUON

Kung papaano natin itinutuon ang ating atensiyon sa mga makabuluhan at nagpapaunlad na mga bagay, ay tahasang makapagpapabago sa ating mga buhay. Iniwawasto nito ang masalimoot na mga kuneksiyon sa ating mga utak patungo sa mahusay at mapagmalasakit na paraan ng pamumuhay. Kailangan nating bungkalin at pagtibayin ang ating mga kamulatan upang paunlarin na maging matibay at matatag ang ating mga isipan upang ganap nating tamasahin ang kaligayahan ng kabutihan kung malinaw ang pagtuon na nangingibabaw sa ating mga puso.

KATANUNGAN

Sa pagtatanong at pagbabago ng mga mali at negatibong mga paraan, nauunawaan natin ang ating mga sarili, at natatagpuan natin ang kaligayahan sa pagiging malaya.

   May dalawa tayong kapangyarihan; 1) Kapangyarihan na pumili. …at 2) Piliin ang tama. Anuman ang naging kalagayan natin ngayon, tayo mismo ang pumili nito. Hindi ito mangyayari kung wala tayong pahintulot. Kahit papaano tayo ang pangunahing sangkot o may kagagawan kung bakit napunta tayo sa kasalukuyang kalagayan. Kung nais mo itong mabago, hindi pa huli ang lahat. hanggat humihinga, may pag-asa pang natitira.

MALIIT NA TINIG

Ang paraan ng pakikipag-usap mo sa iyong sarili, kasama na ang mga bulong sa iyong batok, ay patuloy na hinuhubog ang iyong pananaw, ang iyong mga pakiramdam, at pati na mga ugat at mga koneksiyon sa iyong utak.

   Marami sa atin ang hindi nakakaalam na kapag kinakausap natin ang ating sarili, lalo na kung pinipintasan natin ito, ito ang tahasang mangyayari. “Tanga kasi ako!” “Lahi kami ng mga tamad!” "Mahirap lamang kami at walang mga karapatan!” Binabawasan nito ang iyong pananalig at pagtitiwala sa sarili. Hindi katakatakang ito nga ang magaganap sa iyo.

  Anuman ang iyong iniisip, maganda, mabuti, pangit o masama para sa iyong sarili, ito ang gagawin mo. Magsisimula muna sa isang kaisipan, gagawa ng aksiyon, at magkakaroon ng resulta.

SARILING MUNDO

Hindi tayo nakikiayon nang ganap sa mga realidad kapag pinaglilimi at sinisiyasat natin ang ating mga sarili. Napapansin natin anuman ang ating napansin sapagkat ito tayo mismo. Nililikha natin ang ating mga sarili kung ano ang nais nating pansinin. Kapag nagsimula nang tanggapin natin ang kaganapang ito, ginagampanan na natin ang mundo na ating nilikha. Hindi natin napapansin ang anumang bagay kundi yaon lamang na mga bagay na nagpapatunay kung ano ang talaga ang ating iniisip tungkol sa kung sino talaga tayo. Sakalimang magtagumpay tayo na makaalis sa normal na mga proseso ng makasariling pagtangkilik at magagawang tignan ang ating mga sarili nang ganap na gising, mayroon tayong kakayahan na magbago. Mapapalaya natin ang sarili sa bilangguan ng pagkatulog. Mapapansin natin ang mga bagay na nagbabago. Kung ikaw man ay nababalisa sa mga bagay na eksternal, ang pasakit ay hindi mula sa bagay na ito mismo kundi sa iyong pag-istema nito, at ikaw ay may kapangyarihan na pawalang bisa ito sa lahat ng sandali.

MAHALIN ang SARILI

Maging maingat sa iyong sarili. Maging magiliw at mabuti sa iyong sarili. Kahit na hindi ka perpekto, ikaw lamang at tanging sarili mo lamang ang iyong hawak sa ngayon at kailangang pagbutihin mo ang pakikitungo tungkol dito. Ang proseso kung sinuman ang nais mong maging ikaw ay nagsisimula sa ganap na pagkilala sa iyong buong pagkatao. Ang nag-iisang hakbang ay hindi makagagawa ng landas sa mundong ito, maging ang isang kaisipan ay hindi magkakaroon ng direksiyon sa isipan. Upang magkaroon ng malalim na landas sa pag-iisip, kailangan patuloy nating isipin ang mga bagay na nais nating maging tayo nang paulit-ulit hanggang masanay ang ating kaisipan, kung ito ang nais nating mangibabaw at makapangyari sa ating buhay.

PAG-IBIG

Huwag maliitin o hamakin ang kapangyarihan ng Pag-ibig, at konsiderahin… na maging ang isang kandila ay magagawang magliwanag ang gabi at itaboy ang kadiliman.

   Ang pagkamuhi kailanman ay hindi matatapos ng isa pang pagkamuhi, kundi tinatapos lamang ito ng Pagmamahal. Ito ang walang hanggang katotohanan.

PAGKATAO

Papaano na ang isang bulaklak ng rosas ay namumukadkad at nagsasaboy ng halimuyak sa kanyang paligid? Sapagkat ito ang kanyang nakatakdang kaganapan. Papaano naman ang tao, siya ba ay nagpapakatao at ginagampanan nang mahusay ang kanyang pagkakalitaw sa mundo?

Magsuri po tayo nang tayo naman ay magising sa mahabang pagkaka-idlip.

Ito ay nasusulat: Kapag may mahalagang mga katanungan, lumilitaw ang mahalagang mga kasagutan.

Jesse Navarro Guevara

Lungsod ng Balanga, Bataan

Matiwasay na Pamumuhay

 

Buhay na hindi kinilatis,

ang kasasadlakan ay kahapis-hapis.

Ang batas ng inertia o nakatigil ay nangyayari lamang kung walang magpapakilos sa isang bagay. Wala itong kakayahan na kumilos na mag-isa. Ang isang katawan na nasa mosyon (kumikilos) ay mananatiling nasa mosyon, sa parehong tulin at parehong direksiyon, hanggang walang nakikialam na puwersa sa labas nito para ito patigilin.

   May isang pangunahing pagkakaiba ito, ang batas na ito ay akma at puwedeng maihalintulad sa mga nagaganap sa ating buhay.

 

   Narito ang ilan sa mga natuklasan ko:

1.      Ang mga tao na masipag, matiyaga, at may disiplina ay may mararating.

2.      Ang mga tao na matapat, may pananalig, at pagtitiwala sa sarili ay matagumpay.

3.      Ang mga tao na patuloy ang tagumpay ay mananatiling matagumpay.

4.      Ang mga tao na masayahin ay mapayapa at maligaya.

5.      Ang mga tao na uliran ang pamumuhay ay iginagalang at may ulirang reputasyon.

6.      Ang mga tao na mapagpasalamat at mapaglingkod ay maraming oportunidad sa buhay.

7.      Ang mga tao na dumadalangin sa tuwina ay laging pinagpapala;  

        matiwasay at masagana ang kanilang buhay.

   Sa pag-aaral tungkol sa kalikasan at mga kapangyarihan nito sa agham at pisika (physics), ang inertia ay kinokontrol ng panlabas na mga puwersa. May nagwika; “Ang pinakadakilang natuklasan sa ating henerasyon ay mababago ng tao ang kanyang buhay kung papalitan lamang ang mga saloobin ng kanyang isipan.” Sapagkat anuman ang iyong nasa isipan, ito ang iyong saloobin at magiging kapasiyahan. Walang dapat na sisihin kung mali ang mga saloobin. Kung mabuti ang iniisip, ang resulta nito ang makakasagip.

Magagawa mong mabuhay sa bawat araw ng iyong buhay; magsisimula ang lahat sa dulo ng iyong mga kamay. 

Jesse Navarro Guevara

Lungsod ng Balanga, Bataan