May malawak na pagkakaiba sa pagitan ng nakikinig
at may nadidinig.
Kapag may mga
tao na nagsasalita,
makinig nang buo. Karamihan ng tao ay sadyang hindi nakikinig. Ito ang nakakalito, hindi
sila nakikinig nang may intensiyong makaunawa, kundi sila ay nakikinig na may
intensiyong sumagot kaagad at mangatwiran. Ang totoo, wala silang kakayahang
magtimpi at hintayin na makatapos ka sa iyong ipinapaliwanag. Isang dahilan ito
kung bakit walang namamagitan na mabuting relasyon sa ganitong uri
ng komunikasyon.
May
dalawa tayong tainga at isang bibig, kaya nararapat lamang na higit tayong
makinig kaysa ang magsalita. Kung magagawa natin ito, maibabahagi natin sa iba
nang walang alinlangan ang ating mga istorya at karanasan. Dahil masusuklian
ito ng simpatiya at pagdamay, at anumang kahihiyan ay hindi na makakapinsala
pa.
Ang
pinakamahalaga sa lahat, at nakakatulong pa sa sinumang tao ay ang umunawa
muna upang maunawaan ka ng iba. At ang mabisang paraan para maunawaan ang mga
tao ay ang makinig muna sa kanilang mga ipinapahayag. Hindi mahirap na maunawaan
ang isang tao, ang mahirap ay ang makinig nang walang mga kundisyong ipinapairal
at mga kahatulan. Sapagkat bihira ang mga tao na nagtatanong kung ano ang
kalagayan mo, at matapos kang kamustahin ay naghihintay na mapakinggan ang
iyong kasagutan. Kung may karelasyon ka na katulad nito, isa siyang mabuting kaibigan.
Kung
minsan hindi ang kalakasan ang nakapangyayari, kundi ang pakikinig at
pagka-mahinahon ang siyang nakapagbubukas sa matitibay na baluti at tanggulan. Ang pakikinig
ay isang uri ng pagpapakumbaba, at siyang higit na nakakatulong. Nakabukas ito
sa mga katanungan na kailangang masagot upang may matutuhan. At ito ang
nagpapatalino sa atin.
Kadalasan hindi natin napag-uukulan ng atensiyon
ang kapangyarihan ng haplos, ng isang ngiti, ng isang magiliw na salita, at higit sa lahat, ng tahimik
na pakikinig, ng isang matapat na papuri, o kahit na ng mumunting pagmamalasakit,
lahat ng ito ay may potensiyal na mabago ang isang buhay.
Subukan
munang taimtim na makinig sa punto ng pananaw ng iba, nang hindi iniisip ang
sasabihin at nalilito sa isasagot. Para maunawaan ka, kailangang umunawa muna.
No comments:
Post a Comment