Mayroong malikhaing pagbabasa at
malikhain ding pagsusulat.
Ang mga kataga
ay malaya.
Ang mga kataga ay kapangyarihan. Subalit ang isulat ito ay sukdulang
makapangyarihan. Katulad ng bangko, mag-impok ka para may makuha sa panahon ng
mga kagipitan. Ganito din ang pakikinig, pagbabasa, at pagsusulat ng mga
makapangyarihang mensahe. Mga positibong kaganapan, pagbabago sa buhay at
pakikisama sa mga matatagumpay na tao na nagtataas ng iyong mga kalidad at
pag-asa na maging katulad ka din nila. At kung nagagawa mo ang mga ito, patunay na nag-iimpok ka sa iyong
sarili tungo sa iyong pag-unlad ng isipan.
Kung
nais na may maiwang pamana upang hindi malimutan ang mga tagubilin, mangyari
lamang na isulat ang mga ito—para makabuluhang mabasa. Kung may mahalagang bagay na mayroon sa iyo na nais mong maibahagi sa iba, marapat lamang na gawin na ito ngayon, bago mahuli pa ang lahat. Sino ang makakakilala sa iyo sa paglipas ng maraming panahon, maging sa mga mahal mo sa buhay, kung wala kang maiiwan na pamana, kahit na panulat lamang?
Ang
ibon ay hindi umaawit dahil mayroon siyang musika, umaawit siya sapagkat
mayroon siyang awit na nais niyang maiparinig upang makilala siya. Sa tao,
isinusulat natin ang laman ng ating isipan para pawalan ang bumabalisa sa atin.
Marami ang nakakalimot hanggan sa huli na ang lahat, bago pa bigkasin at sulatin ang
laman ng kanilang isipan. Ang mga nakakubling pagluha, ang mga katagang hindi
mabigkas ay kailangang maisulat. Mapanganib at nakakasira sa kalusugan ang
kimkimin ang mga bagay na lumalason sa isipan.
Kung
hindi mo makayang bigkasin, makakaya mo namang sulatin. Ang tangi lamang na
papel ng magsusulat ay huwag bigkasin ang anumang makakaya nating lahat na
sabihin, kundi ang mga bagay na hindi natin magawang bigkasin. Isulat ang mga
bagay na kailangang hindi malimutan.
Pinakamasaklap
na madama ng sinuman, dahil patuloy na bumabagabag ito sa kanya, ay ang
kanyang nausyaming panulat. Hangga’t hindi niya naisusulat ang istorya ng
kanyang buhay para mabasa ng kanyang mga iiwanan sa kanyang paglisan sa mundong
ito--walang sinuman ang makaka-alaala sa kanya. Tungkulin ng bawa’t isa sa atin
na kahit anuman ang narating natin sa buhay, kailangan malaman ito ng ating
mga mahal sa buhay—upang tularan o hindi pamarisan.
Ang
mga dakilang Pilipino ay napakainam na pag-aralan ang kanilang mga buhay,
Bawa’t mga inpormasyon na kanilang naisulat
ay makabuluhang mabasa ng mga
sumusunod nating henerasyon, dahil ang kanilang mga kataga ay bumubuhay sa ating
pagka-bayani na sadyang likas sa ating puso. Ang maging makabayan. Ang mga pangungusap sa kanilang
mga panulat ay tungkol sa pagiging tunay na Pilipino.
Ang mga kuwento at personal na istorya ay naghahatid ng mga
inspirasyon at kawatasan para sa ikakaunlad ng diwa, ay kailangang isulat. Huwag
payagan na ilipad ito ng hangin at tuluyang maglaho sa susunod pang mga
henerasyon. Ano pa ang hinihintay mo, kumuha ng papel at bolpen at magsulat na!
No comments:
Post a Comment