Nagkakaroon lamang ng mga bagabag at mga kapighatian
kapag lagi tayong nakatingin sa labas ng ating bakuran. Kung lagi natin
ikinukumpara ang ating kalagayan sa iba, kailanman hindi tayo magiging
maligaya. Kahit papaano ay may makakahigit na kalagayan kaysa atin, sa halip na
magalak at may nagtagumpay, marami sa atin ang naiinggit o naninibugho sa
magandang kapalaran ng iba. Sa halip na pag-ibayuhin pa ang pagsusumikap na
makaahon sa kahirapan, ang pinapakialaman ay usisain, punahin, at pintasan ang
nagawang pagbabago ng iba. Sapagkat ang mga miserableng tao ay ugali na ang
maghanap ng kagrupo sa masalimuot na buhay.
Sa sandaling
ito, maaari nang maging masaya at kuntento sa mga bagay na nasa iyo.
Pasalamatan ang mga pagpapala na dumarating sa ating buhay. Sa dahilang anumang
bagay na hindi mo pinahalagahan ikaw ay iiwanan. Hindi tsansa o suwerte kung
bakit nagkaroon ka ng mga bagay na ito. Lahat ng mga ito ay may ginagampanang
tungkulin upang mabuo kung sino kang talaga. At kung ito kahit karaniwan o kaunti
lamang at hindi napag-ukulan ng tamang atensiyon, ang kasunod pang mga
pagpapala ay kusang lumilihis at hindi nakakarating sa iyo, dahil laging nasa
malayo ang iyong pagtingin.
No comments:
Post a Comment