Kailanman ay huwag ipahayag ang katuwiran sa mga tao na walang
pagpapahalaga sa katotohanan.
Ang pagkontrol sa iba ay isang uri
ng personalidad na matigas at
makulit. Kahit na mayroong pagbabagong nagaganap sa kapaligiran, patuloy pa
ring ipinaiiral ang nakaugaliang sistema o palakad sa buhay. Sa halip na
harapin at sumabay sa makabagong inpormasyon at teknolohiya, pinupuna at
pinipintasan pa ito na walang katuturan at makakasira sa nakasanayang mga
gawain. Palaging may takot na
sa kalaunan ay mawawalan sila ng halaga at kapangyarihan pa, na manatili sa
kanilang mga tungkulin. Sapilitang ipinagtatanggol ang kanilang mga prinsipyo,
gayong ang totoo, ay iniiwasan nilang magbago at tanggapin ang mga reyalidad na
ito.
Ang progreso, gustuhin mo man o hindi ay
patuloy.
Hindi ka hihintayin nito. Kung hindi ka sasabay sa anod nito, maiiwan ka na
walang asenso. Bawa’t sandali ay may mga bagong kaganapan, mga bagong sistema
at mga bagong inpormasyon na pinabibilis ang paggawa, pinamumura ang mga
gastusin, at pinahuhusay ang mga kalidad ng produkto o pakikipag-relasyon. Kung
ang pamamalakad ay laging makaluma, mapag-iiwanan ito ng kaunlaran at ito ay sadyang
patungo na lamang sa kabiguan.
Karaniwan
na ang magkamali, subalit kung paulit-ulit na ito, hindi na ito
pagkakamali, isa na itong bisyo at kinagigiliwan na. Sapagkat kung nais mong
umasenso sa buhay, lagi kang gising at sumusunod sa mga pagbabago. Walang
ibubungang mabuti ang manatili sa dilim at nakapikit lagi ang mga mata. Ito ay napatunayan na: Ang pagkakaroon
ng mahusay na desisyon, ay nagmumula sa maling desisyon. Higit na mainam na
makagawa ng maling desisyon kaysa walang anumang desisyon. Dahil kung buhay mo
na ang nakataya; sa huling sandali, kailangang magdesisyon ka. Kung wala kang
desisyon, mayroong magdedesisyon para sa iyo.
No comments:
Post a Comment