“Binibigyan ko ng aking binhi ng mais ang mga kapitbukid ko na magsasaka,"ang tugon nito.
“Bakit mo naman binibigyan sila ng iyong mamahaling binhi ng mais?” Nagtatakang tanong ng mamamahayag.
“Hindi ba’t sila din ang iyong mga katunggali sa Paligsahan ng Magandang Ani taun-taon?” ang dugtong pa nito.
Sumilay ang ngiti at banayad na tumugon ang magsasaka,
“Ikinakalat
ng hangin sa nakapaligid na mga bukid ang ‘pollen’ ng pahinog na mais.
Kung mahinang mais ang tanim ng mga kapitbukid ko, hihina din ang mais
ko sa tuwing may ‘cross pollination.' Upang makatiyak ako na umani ng
magaganda at malalaking mais, tinutulungan ko sila na umani rin tulad ng
sa akin.”
Naunawaan ng mamamahayag ang tinuran ng magsasaka at nangusap,
“Lahat
tayo ay magkaka-dugtong, kabit-kabit at iisa ang hinihingang hangin.
Ito ay magkakaugnay. Hindi huhusay ang iyong ani kung hindi mo
magagawang tumulong sa ani ng iba.”
At nagpugay ito, "Mabuhay ka kabayan, ang mga tulad mo ang kailangan na ating bansa," ang papuring iginawad ng mamamahayag.
Makabuluhang Aral:
Kung nais mo ng tagumpay, tulungang magtagumpay ang iba. Higit mong
matutulungan ang iyong sarili kapag dumaramay ka. Dahil ang
kapangyarihan ay nasa nakararami. Nasa pagtutulungan ang ikatatagumpay
ng anumang hangarin o adhikain.
Pananaw: May
saysay lamang ang tinting, kapag ito'y marami at nakabigkis.
Nagkakaroon ng kaganapan at kahalagahan kung may kaisahan sa isip, puso,
at mga gawain. Nasa damayan ang ikauunlad ng pamayanan.
Panambitan: "Tagumpay at hindi Talunan! Pagkakaisa at hindi Paglalaban! Tulungan at hindi Agawan! Damayan ang kailangan!" ang mga sigaw ng mga tunay na Pilipino
No comments:
Post a Comment