Ang daigdig ay batbat ng mga alitan, mga awayan, mga
labanan, mga tagisan, at mga paligsahan. Hindi maiiwasan ang samutsaring mga tunggalian
na humahantong sa digmaan sa pagitan ng mga tao. Araw-araw ay maituturing na
isang pakikibaka ang humalo sa lipunan ng mga tao. Kailangang gising at laging
handa sa mga ulos at daluyong na ipupukol sa iyo. Mistula kang isang mandirigma na handang ipagtanggol ang
iyong sarili. Katulad sa larangan ng digmaan, kung hindi ka isang mandirigma patuloy kang biktima ng mga
kaganapan.
Isa kang mandirigma kung nababatid mo ang takbo ng
mundo. Marunong kang umindak at sumayaw sa lahat ng uri ng tunog at tugtog.
Mababa ang loob at laging mapagparaya ngunit hindi naninikluhod at palasunod sa
lahat. Hindi kailanman iniyuyuko ang ulo kahit kaninuman, at hindi din
pinapayagan ang iba na yumukod sa kanya. Samantalang ang palasunod, sa kabilang
dako, ay nakaluhod kaninuman na pinapaniwalaan niyang higit na makapangyarihan,
at nagpapataw sa lahat ng tao na kanyang pinamamahalaan na magsiluhod din sa
kanya.
Ang mandirigma lamang ang nakakayang
makapagtiis sa landas ng kawatasan. Mga kaalaman at inpormasyon na kapupulutan
ng makabuluhan at nakakapag-paunlad ng pamayanan. Ito ang nakapagbibigay sa
kanya ng mga inspirasyon at kagitingan na makagawa ng malaking kaibahan sa kanyang
mga kababayan. Kailanman ay hindi siya nag-aatubili, sumusuko, at sinisisi o
pinanghihinayangan ang mga sandali, at matatag na hinaharap ang bawa’t paghamon
maging ito ay makabuluhan o walang katuturan. Ang mga paghamon o mga balakid na
inihahadlang sa kanya ay simpleng mga paghamon lamang. Bagama’t hindi siya
perpekto, ang bawa’t pagkilos niya ay maituturing na dakila at hindi pangkaraniwan,
sapagkat ibinubuhos niya ang lahat sa abot ng kanyang makakaya, nang buong puso
at kaluluwa para sa kapayapaan at kaunlaran ng lahat.
Ang mandirigma ay isang tunay na Pilipino.
No comments:
Post a Comment