Patnubay ng Buhay

karugtong....

221- Kapag may itinatangi ka, makapagsasalita ka. Kapag umiibig ka, bawat isa ay nakapagsasalita.

222- Kung ako’y naglalakad kasama ang dalawang tao, bawat isa sa kanila ay magiging guro ko.

        Kukunin ko ang mabubuting puntos ng isa at aking gagayahin ang mga ito, at ang masasamang  

        puntos naman ng isa ay aking itatama sa aking sarili. Sa ganitong paraan lamang lumiliwanag 

        ang aking daan.

223- Ang pinakamasaklap na kamaliang magagawa ninuman ay ang ganap na matakot makagawa 
         nito. 

224- Kung walong oras ang kailangan para putulin ang isang punongkahoy, aaksayahin ko ang anim 

         na oras sa paghahasa ng aking palakol.

225- Madali ang mamuhi at mahirap ang umibig. Ito ang takbo na nagpapaikot sa mga bagay.

        Lahat ng mga mabubuting bagay ay napakahirap isakatuparan; at ang mga masasamang

        bagay at napakadaling makuha.

226- Anuman ang kayang pangarapin ninuman, nagagawa ito ng iba
        na maging makatotohanan.

227- Haraping totohanan ang buhay. Kapag buhay ka, iwinawasiwas mo
         ang iyong mga kamay, tumatalon ka at lumilikha ng lagabog,
         humahalakhak, at nakikipag-usap sa mga tao.Sapagkat ang buhay 

         ay pawang pagkilos, at ito'y kabaligtaran ng kamatayan.

228- Ang edukasyon ay hindi upang punuin 

      ang timba, bagkus ang magsindi ng apoy. 

229- Ang mga bata ay bihirang gayahin ang mga binigkas mo. Sa katunayan, palagi nilang inuulit 

         ang mga ito, kataga sa kataga sa lahat nang hindi mo dapat na binigkas. 

230- Maaaring nanggaling tayo sa ibat’-ibang barko, subalit ngayon ay sama-sama na tayo

        sa iisang bangka.

231- Lalong kahiya-hiya ang hindi ka na pagkatiwalaan ng iyong mga kaibigan, 

         kaysa ang dayain ka nila.

232- Ang buhay ay karaniwan lamang, subalit pinipilit natin na maging masalimoot ito.

233- Alamin ang kaparaanang ginagamit ng tao, pansinin ang kanyang mga hangarin,

       pagmasdan ang kanyang mga aliwan. Ang tao kailanman ay hindi maitatago ang

       kanyang tunay na katauhan.

234- Kailanman huwag makipagkaibigan sa isang tao na hindi nakahihigit sa iyo. Bakit po? Dahil 

         makikilala kang lubusan sa mga tao na lagi mong pinakikisamahan.

235- Kailangan natin ang pasasalamat. Kahit maging sa mga mumunting bagay.

236- Kailanman ay huwag ibigay ang espada sa taong hindi marunong sumayaw.

237- Mahal ko ang musika, salamat sa pakikiisa mo sa akin noong walang sinumang nakiisa para sa akin. Nakasayaw kita kahit na paiba-iba ang tugtugin.

238- Ang mga malulungkuting tao ay nagagalit kapag binabanggit mo ang tungkol sa kaligayahan.

239- Yaon lamang na mga pinakamatalino at pinakatanga ang ayaw magbago.

240- Kahit na alam kong magugunaw ang mundo bukas, itatanim ko pa rin ang aking punong mangga.