Anumang bagay kapag hinog na, makakatiyak ka sa taglay
na kalidad nito.
Ang ating kapaligiran kailanma’y hindi
balakid at mahirap na pakisamahan. Anumang suliranin na nakakaharap natin
ay isang paghamon upang tayo ay tulungan na may matutuhan para maging matibay
at matatag na matupad ang ating mga pangarap. Ang mga ito ay mga leksiyon na
kailangang maipasà, para makaahon sa kinalalagyan. Hindi sa pag-iwas o pagtakas
kundi sa pagharap at pakikibakà, tayo ay natututó, tumatalino, at nahihinog.
Kung sakalimang kinahumalingan na ang
umiwas kapag naiipit o nahihirapan, hindi ang kapaligiran o sinuman ang may
kasalanan, bagkus humarap sa salamin at unawain ang taong nakatingin, dahil ito
ang sanhì kung bakit ka lugamì at
patuloy sa pamimighatì. Kailanman ay hindi ka mahihinog at magiging perlas kung patuloy na sarado ang iyong isipan at ayaw tumanggap sa reyalidad na nagaganap sa iyong kapaligiran. Sa halip na umunlad patuloy ang iyong pag-urong at pagkapanis. Imulat ang mga mata sa katotohanan kung nais ng mga pagpapala.
No comments:
Post a Comment