Madali Ka bang Magalit?

Ang galit ay mabigat na bagahe na patuloy nating pinapasan, at sa kalaunan ay ating kapahamakan.

Nakita at naranasan na natin ang magalit at ito ay nagpapasulak ng dugo at nagpapainit sa ulo. Ang resulta ay manggalaiti, mainis at kung magpapatuloy pa ay ang masuklam. Pinahihina ng galit ang ating kalakasan at kasiglahan upang maging talunan at mabigo sa ating mga ginagawa o pakikipag-relasyon sa iba.

   Dati-rati ay normal at simpleng mga pagkilos lamang, ngunit nang mahaluan ito ng pagkagalit ay naging isang karamdaman, na sumisira sa katinuan ng ating isipan, at wala kang sapat na panahon o pagtitimpi na maisaayos ito nang ganap. Simula na ito ng mga pag-aalinlangan sa mga gawain, pagkainis sa sarili, at kawalan ng pagtitiwala. Sa halip na mahusay na makagawa, napalitan ito ng patama-tama at basta makaraos na paggawa. Ang pagkagalit ay mapaminsala at kapahamakan ang patutunguhan kung hindi maiiwasan.

   Upang maampat ang apoy, kailangang alisin ang pangunahing elemento nito sa pagliliyab. Kung aalisin ang gatong na nagpapaliyab dito, titigil ang pagdingas ng apoy. Ganito din kapag may alitan, nag-aaway o nagkakasakitan, kailangang alisin ang pinagmumulan ng awayan na siyang nagpapasiklab o umaapoy dito. Ang gatong sa walang katwiran na pagkagalit ay ang maling paniniwala sa pananalita at mga ikinikilos ng iba at kung papaano ito nakakaepekto sa iyo. Walang bagay na makakaapekto sa iyo kung wala kang pahintulot. Nagaganap lamang ang pagtatalo kung ikaw mismo ay sumasali sa nais mangyari ng iyong kausap para maging katunggali mo siya. Kung susubukang tignan ang sitwasyon na nakatago sa ilalim at hindi sa ibabaw, mauunawaan kung ano ang dahilan o motibo ng iba at ng iyong isinusukling reaksiyon tungkol dito. May kakayahan kang ampatin ang apoy na nagpapasiklab dito para maging mapayapa ang lahat.

Sa dalawang nagtatalo, tumahimik lamang ang isa ay wala nang pagtatalunan pa.