Hilaw na Pagsisisi

Ang kapatawaran ay hindi ang baguhin ang nakaraan, bagkus ang itama ang kinabukasan.

Ang monghe ay tinalo ng isang profesor sa isang paligsahan. Anumang salita ng monghe ay hindi pinaniniwalaan ng profesor. Magkagayunman, ang maybahay ng profesor ay isang tagasunod ng monghe, at pinakausapan ang kanyang asawa na humingi ng paumahin dito.

   Bagama’t mabigat ang loob, at walang kakayahan na tanggihan ang kahilingan ng maybahay, nagtungo ang profesor sa templo kasama ang maybahay at umusal ng ilang mga kataga ng pagsisisi sa monghe.

   “Hindi kita mapapatawad,” ang sumbat ng monghe, “umuwi ka na at ipagpatuloy ang anumang iyong ginagawa.”

   Nagimbal ang maybahay at natakot sa narinig mula sa monghe, “Napahiya ang aking asawa, at hindi ka man lamang na nagpakumbaba o tinanggap ang paumanhin niya?” Bakit??? ang panaghoy ng maybahay sa monghe.

   At mahinahong tumugon ang monghe:

“Sa kaibuturan ng aking puso ay walang bahid ng sama ng loob. Ngunit hindi naman tunay na nagsisisi ang iyong asawa. Higit na makabubuti para sa kanya na kilalanin niya ngayon na siya ay nasusuklam sa akin. Kung tatanggapin ko ang kanyang paumanhin, lilikha lamang kami ng maling sitwasyon sa pagkakasundo, at lalong magdaragdag pa ito ng ibayong pagkamuhi sa akin ng iyong asawa.

   Bakit hindi natin pabayaang kusang maghilom ang sugat na sapilitan niyang pinadudugo. Siya lamang ang higit na makalulunas para dito. Gaano man ang aking pagnanais na patawarin siya, kung hindi naman niya makayang patawarin ang kanyang sarili, mistula lamang akong sumusuntok sa buwan.”

   Umiiling na binatak sa kamay ng maybahay ang kanyang asawa, at umuwing nanlulumo.

Jesse Guevara
Lungsod ng Balanga, Bataan