Makibaka Huwag Matakot

Kailangan tignan natin ang oportunidad sa bawa’t paghihirap, kaysa maparalisado na iniisip ang paghihirap sa bawa’t oportunidad.

Mga Mabisang Baitang sa Tagumpay

                      Baitang 6 

 Hinaharap ang mga Paghamon

    Alam ko at nakakatiyak ako na sa likod ng bawa’t daluyong, mga paghihirap, at mga pasakit, ay mayroon mabisang mga leksiyon na matututuhan. Hindi ako makakagawa ng mahusay na pagpili, hangga’t hindi ko napagyayaman ang aking sarili at may marangal akong konsensiya, na nagbibigay sa akin ng tiyak at tamang kabatiran, sa aking mga motibo, mga intensiyon, at may moral na mga pagkilos. Hindi ko rin makakayang harapin ang anumang paghamon kung wala akong kabatiran tungkol dito. Kailangan may sapat akong kakayahan at nakahanda sa anumang magaganap.

 Ano ang kahulugan ng Paghamon?

   Sa aking talahuluganan; n challenge : isang pagtawag na may babala kung may kakayahang harapin ang anumang problema, pangyayari, o paligsahan at magwagi para dito : isang pagsubok na nagpapasilakbo ng damdamin; nagbubuyo o humihimok na maipakita ang katatagan ng sarili : isang batayan na kumikilatis kung hanggang saan ang iyong determinasyon na malalagpasan ang balakid o anumang problema.

   Marami ang mga pagsubok na sasalungahin sa buhay, at kailangan na magiting itong harapin upang patuloy na sumulong at makamtan ang tagumpay. Mga pagsusulit ito para tayo ay maging malakas, may determinasyon at matatag sa pakikibaka sa buhay. Ang matutuhan ang ating buhay na walang gaanong panghihinayang na kadalasa’y dulot ng masaklap na karanasan na hindi na muling maibabalik. At magagawa lamang ito, kung positibong hinaharap ang mga paghamon bilang mga tuntungang bato para makatawid sa kabilang pampang.

Itinatama ang mga Mali

Ang pinakamalaking pagkakamali na magagawa mo sa iyong buhay ay ang magpatuloy kang natatakot na makagawa ng kamalian. Kailangan ang pagtitiwala at pananalig sa anumang bagay tungkol sa iyo – sa iyong kagitingan, tadhana, kapalaran, kamalasan, kabiguan. Lahat ng mga ito ay may ipinapahiwatig, at mayroong patutunguhan. Anumang bagay na humarang sa iyong daraanan, gaano man ito kaliit o kalaki ay may kakahinatnan, marunong ka lamang kumilatis at dumiskarte tungkol dito, ay makakatulong ito sa iyo. Huwag matakot, ito’y isang pagsubok lamang sa iyo kung gaano ang iyong makakaya. Hinahamon nito na ilabas ang iyong katangian at kakayahang malagpasan ang anumang problema.  Huwag pakinggan ang opinyon ng iba na lunurin ang iyong munting tinig, na nagsasabi sa iyo na kaya mo . . . kaya mo. Maging matapang na sundin ang itinitibok ng iyong puso at intuwisyon.  (Pakibasa lamang ang Nasa Tamang Pagkilos Lamang, 01 Disyembre/11)

   Sa pagharap sa mga paghamon ay may tatlong uri ang ating pagkatao: 1) mga kakayahan na ipinapakilala natin kung sino tayo; 2) mga katangian na katunayang mayroon tayo; at 3) mga kahusayan na iniisip nating may kakayahan tayo. Ang mga ito ang nagbabadya kung papaano at gaano ang ating gagawin. At marami ang nabibigo dito, kung idinadaan sa padaskol na mga kaparaanan, napipilitan, at nagyayabang. Madali ang magsimula ng anumang gawain, ang mahirap ay magawa itong tapusin. Kung maghihintay naman ng tamang panahon o perpektong kundisyon, nawawala ang bisa ng pagkakataon. Kailangan ang madaliang pagsagot na hinihingi ng mga pangyayari, at kung hindi maagap, harapin man ang balakid ay malubha na ito at higit na mahirap kaysa noong sa simula pa.

May isang maramihang pagsasaliksik ang isinagawa sa 4,000 na mga retiradong ehekutibo ni Dr. Gerard Bell, isang propesor (University of North Carolina), nang tanungin niya ang mga ito kung anong kaibahan ang kanilang mga gagawin sakalimang uliting muli ang kanilang mga buhay.

   Ang nangunguna sa kanilang mga pahayag , ay isang kasagutan na malinaw at ang pinakamahalaga sa lahat ay ito: (1) “Sana, ay nagawa kong ako ang nakapangyari sa aking buhay; at maaga kong ginawa ang aking mga lunggati. Ang buhay ay hindi isang pagsasanay, ito ang reyalidad.”

   At kasunod nito ay ang mga panghihinayang na  . . . Sana : (2) Sana, pinangalagaan kong mabuti ang aking kalusugan. (3) Sana, mahusay kong napangasiwaan ang aking pananalapi. (3) Sana,  ay naglaan ako ng maraming panahon sa aking pamilya. (4) Sana, nagsikhay pa ako na mapabuti ang aking personal na mga kakayahan. (6) Sana, ay nagkaroon ako ng maraming kasayahan.  (7) Sana, ay nagplano ako at masidhing pinaghusay  ang aking propesyon. (8) Sana, ay nagawa kong makapagbigay pa ng marami tulong sa iba.

    . . .Sana, kung ako’y pagkakalooban muli ng panibagong buhay. Sana, kung sana man lamang . . .
Isang babala ito para sa atin; na anumang mangyari, Makibaka at huwag matakot. Sapagkat narito ang tunay na pagkakakilanlan sa ating pagkatao at lumilikha ng ating magandang kapalaran.

   Ang buhay ay may mga alalahanin, at may kaakibat na mga panghihinayang. Subalit kung papaano ang mga problemang ito ay ating hinaharap kaysa iniiwasan ang kadalasang determinasyon kung tayo ay masaya o mapighati. Ang mga problema ay “nakabalatkayong  mga pagkakataon” na kailangan nating harapin, labanan, matutuhan, at lagpasan, nang ganap na makilala natin ang ating mga sarili. Narito ang mga kaparaanan ng makapamuhay tayo ng maligaya at magampanang mabuti ang ating mga tungkulin.

   Sa araw-araw, lagi tayong hinahamon na gumawa ng maraming mga kapasiyahan. Hindi para tayo ay paralisahin, bagkus ang tulungan tayo na matuklasan ang ating mga nakatagong kalakasan at mga kakayahan. Tulad ng ating mga masel sa katawan, kailangan nito ang mga oposisyon, mga pagbatak, pagpapahirap, para lumusog ang pisikal nitong kalakasan.

Ang kagitingan ay hindi ang kawalan ng pagkatakot, bagkus ang kahatulan na mayroong higit na mahalaga kaysa ang matakot; ang tanggapin ang mga paghamon at makilala nating wagas ang ating mga sarili.

   Bawa’t kasagutan sa mga paghamon ay katulad ng alimbukay ng ipu-ipo na may epekto sa ating mga buhay. Anumang pagsubok na nangyayari sa atin, ang pinili nating mga reaksiyon sa mga ito ang lumilikha ng malaking kaibahan sa pagitan ng mga kapighatian ng ating nakaraan at ng kaligayahan sa ating hinaharap. Sumusuong tayo sa mga panganib, mga pakikipagsapalaran, at mga paghamon, hindi dahil sa madali nating itong malagpasan, o hindi dahil sa ito’y sadyang mahirap magawa, bagkus ang makamtan ang tagumpay. Sapagkat ito ang nagpapakilala kung anong pagkatao at angking kakayahan ang nasa atin at kung bakit ginagawa natin ang mga ito. Tulad ng diyamante, lumilitaw lamang ang angking kagandahan at ningning nito mula sa napakaraming pagkiskis na pinagdaanan nito. Kung walang mga bagyo, daluyong at mga hagupit ng hangin, hindi magiging matibay at matatag ang isang malaking punongkahoy na tumindig.

Ang kailangan lamang ay magawa mo ang bagay na iniisip mong hindi mo makakaya;  Ang huwag  matakot at umiwas sa mga pakikibaka, kundi ang magiting na harapin ang mga paghamon ng buhay.

Jesse Guevara

Lungsod ng Balanga, Bataan

Subaybayan ang mga mahalagang paksa;

Mabisang mga Baitang sa Tagumpay

                                          Baitang  7: May Makabuluhang Pangkat

                                   Baitang  8: May Disiplina sa Lahat ng mga Bagay

                          Baitang  9: Tinutupad ang mga Pangarap

                 Baitang 10: Mapaglingkod sa Kapwa

       Baitang 11: May Patnubay ng Dakilang Ispirito

Baitang 12: Tinatamasa ang KALUWALHATIAN