Pabatid Tanaw

Tuesday, October 10, 2017

Daga sa Dibdib



Kung matatawag ka at pagsasalitain sa ibabaw ng entablado at sa harap pa ng marami, nakakaramdam ka ba ng pangamba at nababalisa sa mangyayari sa iyo? Kung ikaw ay kinakabahan na tila isinasalang sa ihawan, makakatiyak kang alumpihit na ang daga sa iyong dibdib at nais nitong makawala.
  
Pinapawisan ka nang malamig at pinahihirapan ng niyerbos na hindi malaman kung uupo o tatayo, susulong o tatalikod, at patuloy na pinanghihinaan ng loob. Nangyayari lamang ito kung hindi ka handa na magsalita at kinagiliwan na lamang ang umupo at makinig sa iba. Subalit ang bagay na ito ay hindi mo matatakasan nang lubusan, hangga't kasapi ka sa isang samahan, nakatira sa pamayanan, at nagnanasang marinig ang iyong tinig, kailangan mong tumindig at iparating ang iyong mga naisin o maging mga karaingan. Sapagkat kung hindi mo ito nagagawa, kaisa ka ng maraming nagkikibit ng balikat na lamang, walang pakialam, at mantra na ang mga katagang, "Bahala na!" Bahagi ka ng karamihan na tulog, natutulog, at nagtutulog-tulugan. Ito ang pangunahing dahilan kung bakit nakapangyayari na ang iilan lamang sa ating lipunan ang tahasang namamayani at kumokontrol sa lahat ng aspeto sa ating buhay.
   Bakit nagaganap ang mga karahasan, mga kabuktutan, mga nakawan at pang-aabuso sa mga karapatang pantao?

Mga Kadahilanang Humihingi ng Kasagutan at Katarungan
-Dahil wala kaming kamuwangan o pakialam kung bakit patuloy ang aming mga paghihirap.
-Dahil kaunting bubong, karampot na tutong at kaputol na isdang tuyo ay masaya na kami.
-Dahil may mga panooring na panandaliang libangan sa telebisyon at palipasan ng oras para makalimot.
-Dahil higit na nakakaaliw ang mga katatawanan lalo na kung mga bakla ang pinagtatawanan.
-Dahil higit na mainam ang salaping hawak mula sa ibenentang boto kaysa sa integridad ng kandidato.
-Dahil walang hustisya at yaong may mga salapi lamang ang tunay na nakapangyayari at nasusunod.
-Dahil gaano mang pagsisikhay ang gawin, kung kami ay pulubi pawang kakapusan ang iniisip namin.
-Dahil naangyari ito sa mga magulang, nakakatiyak na ito din ang mangyayari sa anak at sa apo namin.
-Dahil mabuti na ang maghintay na lamang kaysa makibaka sa mga paghamon para hindi mapahamak.
... at,  Dahil tinanggap na namin ang kawalan ng pag-asa na walang makakatulong sa aming mga karaingan.
Ito ang aming kaugalian: Natutuhang Kawalan ng Pag-asa

No comments:

Post a Comment