Iwasan Masuklàm nang Hindi Masaktan

Ang inis, sandali lang ‘yan. Ang galit, lumilipas ‘yan. Ang alitan, tampò lang ‘yan at makukuha sa karinyò. Subalit ang suklàm o masidhing hinanakit, ito ay isang malubhang sakit. Isang karamdaman na mistulang epidemya na lumalalà katulad ng kanser. Kung ito ay hindi kaagad malulunasan, ang matinding pagkasuklam ay nauuwi sa hiwalayan.

   Ang tangi lamang na lunas na makakagamot para dito ay PAG-IBIG. Walang pormula, preskripsiyon, kautusan na sinusunod ito. Hindi rin kailangan ang pera, mga regalo, piging o kasayahan. Ang pangunahing makakalunas lamang para dito ay baguhin ang ating saloobin at kusa itong babalik sa magandang relasyon.

   Ang saloobin (attitude) ang sanhi kung bakit nagkakaroon ng malikot at walang tigil na pagbabago sa damdamin ng sinuman. Kung ang saloobin mo ay binubuhay ng mga inseguridad at paghihinalà, natural lamang na pasimulan ito ng away. Hanggat nalilitò at nababalisà ang damdamin, natural lamang na ang mga pananalita at mga pagkilos ay umayon tungkol dito.

   Talos natin na ang disiplinadong kaisipan ay humahantong sa kaligayahan at ang walang disiplinang kaisipan ay patungo sa kapighatian, at katibayan din na ang umiiral na disiplina sa isipan ng sinuman ay siyang busilak at wagas na katauhan niya. Dangan nga lamang, ay nalilimutan niya ito kaya hindi makapangyari na maging patnubay.

   Anuman ang iyong patuloy na iniisip, ito ang iyong gagawin.