Tunay na Kaligayahan

Anumang ating iniisip, ito ang ating gagawin at lilikhà ng ating kaganapan.

Upang mapanatilì ang hindi nagbabagong katamisan ng pakiramdám at mapayapang isip, isaisip lamang ang mga kaisipang dalisay at magiliw, at maging masaya sa tuwinà sa lahat ng pagkakataon, --ang ganitong pinagpalà na mga kundisyon na kalakip ang kagandahan ng pagkataó at pagdadala ng buhay ang siyang nararapat na pagtuunán ng lahat, at lalung-lalo na doon sa mga nagnanais na mabawasán ang kapighatiáng umaalipin sa mundo.

   Sinuman na mabigong itaás ang kanyang sarili sa ibabaw ng kagaspangán, kalaswaán, at kapanglawan, siya ay sadyang nalilihis sa tamang daan at nasasadlàk sa pagdadalamhatì. Hanggat patuloy na inaaliw niya ang kanyang sarili sa mga negatibo at nakakalasong mga pag-iisip, mga haka-haka at mga pag-aakalà, kailanman ay hindi niya magagawang makatakas sa bilangguan ng pagdurusá. Mistula siyang nakalublob sa kumunoy at unti-unting lumulubog upang hindi na makaahon pa.

   Subalit siya na patuloy na nabubuhay na may mabuting pakikitungò kahit kangino, umuunawà at hindi lumilihis sa matuwid na daan, siya ay mananatiling maligaya. Sa bawat araw, patuloy na nangingibabaw ang kanyang ulirang pagkatao, nananatiling mapayapa at malaya sa mga pagdurusá.