Mabuting Balita

Hayaan na magkaroon ako ng kaluwalhatian sa aking Sarili

na dati ko nang nakakaniig noon pa man bago ang simula.

                                                                             -Jesus ng Nazareth 

   Isang deboto ang lumuhod sa nagaganap na initiation ng pagka-disipulo. Ang kanyang ispiritwal na tagapagturo o guru ay ibinulong ang banal na mantra sa kanyang tainga, kasama ang babala na huwag itong ipagtatapat o babanggitin man kahit kanino.

   Nagugulumihanang nagtanong ang disipulo, “Ano po ang mangyayari, sakalimang magawa ko? Ang tugon ng guru, “Sinuman na magsiwalat ng banal na mantra ay magagawang makalaya sa pagkaalipin ng kamangmangan at kapighatian, subalit ikaw, dahil sa kagagawan mo ay tatanggalin sa pagka-disipulo at daranas ng isang sumpa.”

   Nang matapos ang ilan pang seremonya, biglang tumalilis ang deboto at nagmamadaling nagtungo sa kalapit na pamilihang bayan, tinawag at tinipon ang malaking pangkat ng mga tao na makinig sa kanyang pambihira at mahalagang mantra na ipagtatapat. Buong kasabikan at malinaw na binigkas ng deboto ang banal na mantra sa lahat ng makakarinig na nakapalibot sa kanya.

   Nagalit ang ilan niyang kasamahan na mga deboto nang mabalitaan ang nangyari sa pamilihan. Mabilis nila itong isinumbong sa guru kasabay ang protestang itiwalag ang deboto sa monasteryo dahil sa kanyang pagsuway sa kautusan.

   Magiliw na napangiti ang guru sa narinig at nagpahayag. “Hindi na niya kailangan pa ang anumang bagay na maituturo ko. Ang kanyang aksiyon ay nagpamalas na siya man ay isa na ring guru na naturingan sa kanyang sarili.”

 

~~~~~~~

Naniniwala at natitiyak ko na ang kahulugan ng kuwentong ito ay magiging malinaw katulad ng iba pang mga kuwento sa nakaraang mga pahina ng Banyuhay na narito. Mayroon kang kakayahan na mabatid ang kalaliman ng mga ito upang magising at makabalik sa Ispirito. Nangyayari na ngayon ito sa iyong buhay, bagama’t lingid sa iyong kaalaman, ay hindi mo magagawang basahin ang mga katagang narito nang walang umaakay sa iyo para ito mangyari. At maging sa akin na nagsusulat para dito, hindi ko rin mawari at lubos na maunawaan kung bakit patuloy na itinutulak ako na magsulat ng mga paksang tulad nito.

   Iisa lamang ang layunin nito, ang gisingin ang ating mga kamalayan na alamin at tuklasin ang ating wagas na kaluwalhatian na patuloy na naghihintay para magkaroon tayo ng inspirasyon at ganap na malikha ang minimithi nating kaligayahan.

Jesse Guevara

Lungsod ng Balanga, Bataan